تحصیل ناممکن

درود بزرگوار
جالب و زیباست
حقیقت آن استکه نه دانشگاه های ما دانشگاه است
و نه دانشجویانمان دانشجو
هیچکس انگیزه ندارد

درود فراوان به خدمت آقای علیپور عزیز. شعر زیبایی ست و اتفاقا حرف دل من و خیلی های دیگر هم هست. اما در شعر شما یک اشکال هست و آن وزن مصراع های زوج و مصراع اول است و دلیلش ردیف «خسته گشته ایم» است. اگر خسته گشته ایم را به «خسته‌ایم» تغییر دهد بخش زیادی از اشکالات وزنی رفع میشود؛ بعد باید به سراغ تک تک مصراع ها برویم و انحرافات ریز دیگر را پیدا کنیم. مثلا مصراع:
از این «مدرک» بدونِ فتحِ باب، خسته گشته‌ایم
می توان به راحتی وزنش را درست کرد:
مدرک به کوزه نهاده وز آب خسته‌ایم (از باب مثال گفتم).

درود جناب علیپور


خسته نباشید

زنده باشید، ممنون از محبت شما🙏🙏