رنگ سیه

قلمی بردارم تا کشم نقشی  را
روی این بوم سیاه
میکشم هر چه که هست
 یادم از خاطر تو
دوست دارم بکشم نقشی از خنده تو
روی این صحفه تاریک دلم
بعد انکه تو مرا دور نمودی از خود
در میان رنگها
ان سیاهی قلم ماند به همراه دلم
هرکه امد به دلم تاکه  زند نقشی را
رنگ او در دل من
 رنگ تاریکی شد
پس ندیدم جز سیاهی در دل
حس نکردم او را
که زده بر دل من
نقشی از یاد خودش بر دیوار
دل من در غم بی بودن تو
تا ابد رنگ سیه بر در دیوارش هست

خوب است گاهی وقتی دوستی در بینمان کمتر دیده میشود جویای حالش باشیم

به امید سلامتی دوست عزیز خانم بهونه راد