امید

دلم مانده در حسرت یک سوار
گره در گره ،  خسته در انتظار

دو دیده به راهش شده مات مات
هماره  پی  ساعتِ ... تیک و تاک

دو دست من اورا طلب می کند
به پرچین ایوان  طرب  می کند

همه شب نگاهم همیشه  به ماه
پی روزنی  ...  از امید و پناه

به روز ،  سر پر از گیجی است
بسان پر بسته ی قمری است

میان تمام نبودن ...   گمم
تو را من به عالم تمنا کنم

تو از سبزه ها و طراوت پری
ز عطر خدا و سخاوت  پری

به این خسته تن روح تازه دمی
به مرغ دلم ... آب و دانه   دهی

بیا و مرا ...  تا افق ها ببر
به دیدار نور و شفق ها ببر

تویی روحِ ...  نیلوفرانه صبور
منم خسته و مانده ی بی عبور


به قلم #لیلی_احمدی✍❤️

خزان ۱۴۰۳🍁🍁