عجیب

تمامم تمنا و خواهش به طرز عجیبی
زتو در وجودم گرایش به طرز عجیبی
یک از یک پر از جادبه تر دو چشمت
خدایی ،کنم تو ستایش به طرز عجیبی
تو طناز و نازو نمازی ، نظیری نداری
تو شیواترینی به گویش به طرز عجیبی
اگر می پرستی چشمت گنه من گنهکار
دلم باده نوش از نگاهش به طرز عجیبی
کویر دلم پر عطش عِطر باران گرفته
به شعرم نجیبی و رویش به طرز عجیبی
ردای بزرگی به هر واژه داده نگاهت
که مه  مات مه روی ماهش به طرز عجیبی
یقین از خمار نگاهت به آن نخستین
شدم محو شعر و‌نمایش به طرز عجیبی
مگو سر پنهان چه خفنه به چشمش
که‌میلم دوصد برنگاهش به طرز عجیبی
یکی شاعر تشنه طهران نشین شد
شده محو روی نکوهش به طرز عجیبی

#حسین گودرزی"تشنه"

۱۴۰۳/۰۹/۰۶