سنجاق

در بند توام عمری ،یک بار اسیرم باش
مویم به سپیدی شد ، این بار تو پیرم باش

با قامت سوزانم، پیمان به دلت بستم
شمعم که بسوزد جان، در جمع حقیرم باش

از ظلمت شب ترسی ، در دل نبود هرگز
سرباز توام جانا ،سالار و امیرم باش

در خواب زلیخا را ،دیدم به لب خندان
دادم به تو تعبیرش ، چون خیر کثیرم باش

هر چند گرفتارم ، از عشق تو می خوانم
دل خوش به نوای تو، تو صوت و صفیرم باش

مانند فلسطینی ، اِشغال شده روحم
از پای نیفتادم ،در جنگ وزیرم باش

من تشنه ی دیدارم ، می رقصم و می آیم
در رود رها چون برگ ، در سمت مسیرم باش

سنجاق زنم بر جان ، عطر خوش گیسویت
"یاسر" گرفته بویت ، آگه به ضمیرم باش