هوای بی تو

به جستجوی تو تا فصل انتها رفتم
همین که عطر تو آمد ، ندیده وا رفتم

تو گفتی من بروم ، رفتم و ... فقط رفتم
و مانده حسرت آن که چرا ، چرا رفتم ؟!

تو رفتی و کمرم تا شد و دلم وا رفت
و من برای همین، تکیه بر عصا رفتم

عجله کردی و شب هم سکوت تلخی کرد
دلم گرفت و به بال ستاره ها رفتم

هوای بی تو ، هوای برای بودن نیست
ببین که این من دیوانه ، تا کجا رفتم

دوباره آمده بودم ، ببینمت؛ رفتی
و من دوباره شکستم و بی صدا رفتم


☆ غزلیات بهار

#بهاره‌فرزان‌پور
با تخلص :(ب.شادزی)