پاییز ، زمستان تب‌‌ دار

پاییز
این زمستان تبدارِ هزار باران
که سرشار از دلواپسی‌های مادرانه است
بهار بی‌شکوفه ایست
که برگهای رنگینش
هزاران هزار شکوفه عشق را
به سرزمین خزان هدیه می‌دهد
گاهی به سکوت پاییز می اندیشم
که چگونه آرام و بی‌صدا
به تماشا نشسته است
رقص برگ را
در دستان بی تاب باد ..
نمی‌دانم پاییز را
چه نسبتی ست با نسیم و باد
که با یک حرفِ درِ گوشیِ ساده
برگها را به پایکوبی می‌کشاند.
صدای خنده های برگ
در دل زمین می‌پیچد و
نجوای عاشقانه اش
دل می‌برد از آدمی ..
بی شک زیبایی و پاییز
قرابتی دارند با هم .
مثل تو که در دلم عاشقانه مانده‌ای
و خاطرات زیبایت
در چشمانم خانه کرده‌اند
نمی‌دانم اینهمه زیبایی را
چگونه از پاییز به ارث برده‌ای
که مهربانیت
چون مهر ، تمام نشدنی
طراوتت
شبیه آبان ، بی مثال
و احساس بلندت
مانند آخرین شب آذر
رو به روشنی ست ..
پاییز جان !
به سرزمین خاطرات زیبایمان
خوش آمدی

✍️فرحناز آقازاده(یکتا)