گل نیلوفر

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود
عاشقانه و شاید عارفانه

درود بر شما جناب قادری گرامی

شاعر بزرگوار
قلمتان همیشه جاودان بادا
هزاران درود

درود جناب قادری
زیباست


از فکر دیدارت پرم

با سلام و عرض احترام آقای قادری بزرگوار
بسیار زیبا بود
درود بیکران بر شما

درودها بر شما بزرگوار
در پناه ایزد یکتا پایدار باشید

درود بر شما
دلنشین و زیباست

درودتان بزرگوار
زیباست

درود بر جناب قادری عزیز..
زیبااااست..

درود. شعر قشنگی بود اما سعی کنید کمتر از «آن» و «این» های اضافی استفاده کنید (در نقدهای قبلیم دربارشون صحبت کردم) و ارتباط بین مصاریع رو هر چقدر بیشتر کنیم بهتره. وزن و ردیف و روش ادای این غزل زیبای شما من رو به یاد دو غزل از مولانا انداخت:
(اول)
دزدیده چون جان می‌روی اندر میانِ جانِ من

سروِ خرامانِ منی ای رونقِ بستانِ من

چون می‌روی بی‌من مرو ای جانِ جان بی‌تن مرو

وز چشم من بیرون مشو ای شعله‌یِ تابانِ من

هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم

چون دلبرانه بنگری در جانِ سرگردانِ من

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم

ای دیدنِ تو دینِ من وی رویِ تو ایمانِ من

بی‌پا و سر کردی مرا بی‌خواب‌وخور کردی مرا

سرمست و خندان اندرآ ای یوسفِ کنعانِ من

از لطفِ تو چو جان شدم وز خویشتن پنهان شدم

ای هستِ تو پنهان‌شده در هستیِ پنهانِ من

گل جامه در از دست تو ای چشمِ نرگس مستِ تو

ای شاخ‌ها آبستِ تو ای باغِ بی‌پایانِ من

یک لحظه داغم می‌کشی یک دم به باغم می‌کشی

پیشِ چراغم می‌کشی تا وا شود چشمانِ من

ای جانِ پیش از جان‌ها وی کانِ پیش از کان‌ها

ای آنِ پیش از آن‌ها ای آنِ من ای آنِ من

منزلگهِ ما خاک نی گر تن بریزد باک نی

اندیشه‌ام افلاک نی ای وصلِ تو کیوانِ من

مر اهل کشتی را لحد در بحر باشد تا ابد

در آبِ حیوان مرگ کو ای بحرِ من عمانِ من

ای بویِ تو در آهِ من وی آهِ تو همراهِ من

بر بویِ شاهنشاهِ من شد رنگ‌وبو حیرانِ من

جانم چو ذره در هوا چون شد ز هر ثقلی جدا
بی‌تو چرا باشد چرا ای اصلِ چار ارکانِ من

(دوم)
ای یار من ای یار من ای یار بی‌زنهار من

ای دلبر و دلدار من ای محرم و غمخوار من

ای در زمین ما را قمر ای نیم شب ما را سحر

ای در خطر ما را سپر ای ابر شکربار من

خوش می روی در جان من خوش می کنی درمان من

ای دین و ای ایمان من ای بحر گوهردار من

ای شب روان را مشعله ای بی‌دلان را سلسله

ای قبله هر قافله ای قافله سالار من

هم رهزنی هم ره بری هم ماهی و هم مشتری

هم این سری هم آن سری هم گنج و استظهار من

چون یوسف پیغامبری آیی که خواهم مشتری

تا آتشی اندرزنی در مصر و در بازار من

هم موسیی بر طور من عیسی هر رنجور من

هم نور نور نور من هم احمد مختار من

هم مونس زندان من هم دولت خندان من

والله که صد چندان من بگذشته از بسیار من

گویی مرا برجه بگو گویم چه گویم پیش تو

گویی بیا حجت مجو ای بنده طرار من

گویم که گنجی شایگان گوید بلی نی رایگان

جان خواهم وانگه چه جان گویم سبک کن بار من

گر گنج خواهی سر بنه ور عشق خواهی جان بده

در صف درآ واپس مجه ای حیدر کرار من

درودزیباست

درود برشما شاعر ارجمند
زیبا نگاشتین

درود
زیبا و دلنشین وپر معنا
سروده اید
🌹🌹🌹🌹🌹
رقص قلمتان ابدی

ورودها بر شما بسیار زیبا سرودید
موفق باشید در پناه حق

درودها نثارتان
بسیار عالی و دلنشین است