چهارشنبه ۷ آذر
دلم شعری از عباس (یزدان) عظیمی
از دفتر شعرناب نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۵ شهريور ۱۴۰۳ ۲۰:۱۵ شماره ثبت ۱۲۹۵۹۷
بازدید : ۳۹۱ | نظرات : ۵۱
|
دفاتر شعر عباس (یزدان) عظیمی
آخرین اشعار ناب عباس (یزدان) عظیمی
|
موج آتش خیزد از اندوه دریای دلم
کز شرارش پر بسوزد مرغ مینای دلم
تار و پودم رنگ میبازد ز تیزاب جفا
وز کبودی شکوه دارد نقش سیمای دلم
بر دهانم قفل دارم، سخت از جنس سکوت
اه سردی می کشد فریاد، از نای دلم
نامرادی چیره شد بر طالع امروز من
خار چشم دوش من، غلطیده در پای دلم
ابر غم میگستراند سایه ای سرد و سیاه
تا بگیرد آفتاب از صبح فردای دلم
میدرد رخت صبوری، تیغ تیز کینه ها
میچکد خون جگر، از چشم بینای دلم
عاقبت روزی رسد، چون وانهم معیارها
سنک خارا برگزیند سینه ام ، جای دلم
عباس (یزدان)عظیمی
بهار ۱۴۰۳
|
نقدها و نظرات
|
سلام بر استاد کوهواره بزرگوار
حضور سبز و نگاه هوشمندانه شما قوت قلب است
پاینده باشید | |
|
سلام و عرض ادب
حضور شاهزاده خانوم عزیز
ممنونم از حضور پر مهر شما
تندرست باشید | |
|
درود فراوان خدمت شاعر و ادیب بزرگ بسیار غزل زیبا و روانی بود لذت فراوانی بردم قلمتان سبر ، پیروز باشید 🌹🌹🌹 | |
|
عرض ادب حضور استاد گلی عزیز
نکاهتان زیباست و پرمهر
پاینده باشید | |
|
جناب به گزین عزیز
سلام و ارزوی سلامتی دارم برای شما
ممنون از نگاه زیبا و دقیق شما
اشتباه املایی را گردن می گیرم،😉
از قضا همیشه نمره املا 20 میشدم ، امان از پیری😉😉😉 | |
|
درود بر جناب صادقی عزیز
خیلی خوشحالم از اینکه این شعر رو دوست داشتید
نظر پر از دانش شما برای من باارزش هست.
| |
|
درود بر آقای خور آبادی. دقیقا نکته همین است. شاعر تناقض ایجاد کرده. موج آتش آن هم درون دریا؟! گاهی تضاد و تناقض میتواند از تناسب دلچسب تر باشد. | |
|
درود بر جناب صادقی عزیز و عرض ادب حضور جناب باقری بزرگوار
ساده تر این میشه که
دلی که مثل دریاست ، سوخته. | |
|
جناب طاهری عزیز
خوش امدید
ممنونم از توجه و همراهی شما
تندرست باشید | |
|
سلام و عرض ادب دکتر مهدی پور عزیز
قدردان توجه حضرتعالی هستم
پایدار باشید | |
|
سلام و عرض ادب حضور جناب نجفی عزیز
زیبا نگاه هستید
پایدار باشید | |
|
سلام و ارزوی سلامتی برای شما بانو صدری بزرگوار
ممنونم از توجه و همراهی شما
پاینده باشید | |
|
درود استاد نظری عزیز
مخلص شماییم
سلامت باشید | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
سنک خارا برگزیند سینه ام ، جای دلم
به به
چقدرزیباودلنشین بود
آفرین برشما