درد عشق

سلام و درود

به سایت شعرناب خوش آمدید.

غزل قشنگی است در بحر رمل
و محتوایی نیک اندیش و نورپرور دارد
زنده باشید عالی و ارزشمند است.


البته تیک نقد خاموش است ؛ ولی
فقط دو نکته‌ی ساختاری به نظرم می رسد که
خلاصه و سریع می نویسم :


- یک دمی : واژه ی (یک ) و پسوند (ی) در پایان واژه‌ی (دَمی) ، هر دو از اداتِ بیانِ وحدت و نکره هستند.
بنابراین آوردن هر دو باهم حشو و تکرار است
و اگر یکی را حذف و جایگزین نمایید ؛ بهتر است.

مثلاً بجای یک ، تو بنویسید :
یا بجای دَمی ، زمان بنویسید .

- ( تو ) دَمی را گر برای من ز عمرت بگذری .



- بیتِ پایان‌بندیِ شعرتان اگرچه در اصل قالبِ غزل است ولی اشاره به مثنوی کردید که به نظرِ شخصی ام درست نیست ؛ هرچند منظورِ نظرِ شاعر طولانی سرودن ِ حکایِت دردِ عشق و ثنای معشوق آن هم به شکل مثنوی بوده باشد شاید ؛ ولی بالاخره غزل سروده اید نه مثنوی و این‌که در ثنا و تَحمیدیه‌ برای خدا و یا یک فرد یا معشوق در ادبیات ، معمولاً قصیده می آورند نه مثنوی :


- نه قصیده ، نه رُباعی ، مثنوی نه شعر نو
(من غزل) باید نویسم ، گر ثنایت می کنم



قلم‌تان نویسا بزرگوار
سلامت باشید و دلشاد.

دلنوشته ای زیباست

طبعتان جوشا
زبانتان گویا
قلمتااان نویسا
هزاران درود
بزرگوار

سلام وارادت بزرگوار
همیشه
طبعتان جوشا
هزاران درودتان باد

عشق اگر درمان شود دیگر بسان عشق نیست
من ز درد عشقِ بی درمان حکایت می کنم
سلام و عرض ادب
دستمریزاد