بهار دلکش

بسمه اللطیف
بهار دلکش

به گل و شکوفه سوگند در این بهار دلکش
نکنم به هیچ کس میل به غیر یار مهوش

ابدیت بهشت است بهار با حضورش
که شکفته است امشب به لبان بوسه خواهَش

شب و بوسه های داغی که دهد به باد هر دم
دل و دین و هستی ام را که سپرده ام به آتش

من و آیه های ظلمت به تمام لحظه هایی
که به روی من فشانده سر گیسوی مشوش

شده دشت چشم صحرا و غزال چشم هایش
به خرام عاشقانه شده بی قرار و سرکش

به سحر رسید این شب  که نخفت چشم مهدی
که در آن فکند در جام شراب شعر بی غش

من و باده سحرگاه و خماری نگاهش
به ندای هاتف غیب که در کش و به برکش

#مهدی_رستگاری
هفتم فروردین سال یکهزار و چهارصد و دو خورشیدی
بیست و ششم مارس ۲۰۲۴ میلادی


دفتر شعر روزگاران


۱۰۱۶