الا یا ایها الساقی

الا یا ایها الساقی

بگیر من را وُ در رود شراب انداز

و در مستی ز خود بیگانه ام کن ،تا که بعد از این

رسم بر ساقی اصلی وُ می خواهم

و حل سازم مشکل ها

الا یا ایها الساقی

بیا لبریز کن این جام جمشیدی

دمی با یاد  دارا  وُ  فلات  آریان  گرییم

که با آن قدرت و شان و جلال خود

فرو رفتند در گل ها

الا یا ایها الساقی

در میخانه بکشا، پیر ما آمد

بیا،مغبچه شد خسته ز آمال خیابانی

ورا از نو به کوی می کشان آریم

که یابد راه منزل ها

الا یا ایها الساقی

مگو پیمانه سر آمد،که تاکستان

هنوز انگورها دارد،کُلالی کوزه می سازد

و جام جم به حکم چرخه ی تاریخ

به گردش هست چون دل ها