قرن ما

آدمهای آهنی دنیا را اشغال کرده اند..
گلهای کاغذی همه جای زمین روییده اند..
آدمها با ماسک زندگی می کنند
زندگی به روزهای سیاه
دست داده است..
انسانها به تاریکی هجوم برده اند
رنگ قرن من سیاه است
در روزگار من باد به هر جهت نمی وزد
عاطفه ها با امواج به آدمها میرسند
عصر یخ بستن روابط های انسانی است
مردم  میترسند همدیگر را در آغوش بگیرند
دنیایشان پر از ویروس های ناشناخته است
عشق ها در دنیای مجازی شکل میگیرند
معشوقه ها به عکس هایشان شبیه نیستند
و عاشقان دنبال سودجویی هستند.
آدمها وقت ندارند با هم حرف بزنند
حرفهایشان را با پیام میرسانند..
عصر خاموشی انسانیت رسیده است
وسوسه های شیطانی دنیا را آتش زده اند..
منتظرم  چراغی روشن شود
تاریکی ها را فراری دهد
فرشته ای بیاید علفهای هرز را بچیند
تا دنیا پر از گلستان شود..
عبدالله خسروی(پسرزاگرس)