بنام خدا
《جهانخواران》
چه جهانی ، پُر زِ فتنه و ، کین است
زیرِ یوغ و ، سلطه ی شیاطین است
راسِ آنانست آن ، " بُز ر گ شیطان"
وعده ها و ، شعارشان دروغین است
این " اَبَر جانیان" و هم ، جهانخواران
خونخواری، به کامشان چه شیرین است
جنگ و تخریب گشته ، بهرشان تفریح
بهرِ اینان ، جفا و سلطه ، آئین است
کَس نبایَد زَنَد دَم از ، آزادی !
آری آزاده خواهی جُرمِ ، سنگین است
جنگ - افروزی از دگر ، خِصلَتِشان
کُشت و کُشتارشان ، رَسمِ دیرین است
با نقابِ حقوقِ بشر ، اما گرگ !
نزدِ گرگها ، حقوقِ بشر این است
هَجمِه ، قانون و زور هم ، منطقشان
متنِ منشورشان زخون ، رنگین است
منشاءِ فتنه ها ست ، پیرِ استعمار
نوکرِ او ، صهیونیستِ بی دین است
نَبُوَد رحم... ، در مرامِ او ، هرگز
از خباثت، کارنامه اش، ننگین است
نی زِ کشتارِ کودکان ، کُنَد شرمی !
نه به هیچ قانونی، اهل تمکین است
شهر ها و اماکن از ، شرارتِ او
آتش و خاکِ ویران و ، خونین است
در جهان ، اینک آن، دولتِ غاصِب
غُدِّه ای بَس مُضرّ و ، چرکین است
اینک این جَلّاد و ، حامیانَش هَم
پرچمِ عُمرِشان ، رو به پائین است
کشتنِ کودکان و ، مردمِ مظلوم
بشریَّت از این جفا ، غمگین است
سویِ خلقِ جهان ، نثارِ استکبار ...
این زمان، لعن و فریاد و نفرین است
﴿وَسَیعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَی مُنْقَلَبٍ ینْقَلِبُونَ﴾
( نژاد - پاییز ۱۴۰۲ )
(به یاد شهدای مظلوم و بی دفاع غزه بویژه کودکان شهید و گرامیداشت شهدای میهنمان)
به امید پیروزی خون بر شمشیر