بسمه اللطیف
انکار شعر
باز هم انکار در جریان ذهنم پر کشید
خشکی طاعون طبعش را به شعر تر کشید
یک ممیز از حواشی آمد و در متن شعر
خط قرمز بر گلاب تازه قمصر کشید
ذهن بیماری که شیر عشق را از ظن خود
فاقد پا و سر و یال و دم و پیکر کشید
ذوق زیبایی و عشق و عاطفه با این عمل
از دل و ذهن و وجود مردم ما پر کشید
دایهای شد او طلب ناکرده بر نوزاد فکر
بر نقابش بیصداقت چهره مادر کشید
توسن شعر مرا رم داد و نا شایسته وار
جای آن تصویر ناکارایی از یک خر کشید
شعر چیز دیگری میگفت اما شعر را
کرد تحریف و به سوی وادی دیگر کشید
همچون اسکندر رسید از ناکجا و نابجا
تخت جمشید ادب در آتش و آذر کشید
مثله شد شعر و ادب در عصر نادانی و جهل
خط بطلان را به روی صفحه آخر کشید
شاعری محبوس در زندان منع واژهها
با کمال میل جام شوکران را سرکشید
#مهدی_رستگاری
پانزدهم مهر سال یکهزار و چهارصد و دو خورشیدی
هفتم نوامبر ۲۰۲۳ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۹۵۳