خداونـد سخن گويـي،سخـن گويد كه مي گويـم
كف خاك سـر راهش ،اگر جويـم كه مـي بويــم
خداوند بشـر سازي ، كه از آبـي بشــر ســازد
غبـار زشـت دنيايــش زِ لوح دل كه مي شويــم
٭٭٭
بيـا هـمراه علـم ما كه افـزون از بيابـان است
يكي از شعبـه عــلمش هـزارانش خيابـان است
بيـا جانـا زِ من بشنــو ، بشــو يكدم رفيق ما
همين علمـي كه من گفتـم همانا علم رحمان است
٭٭٭
زِبردستـي اگر هستــي مكن با مردمـان مستـــي
كـه ايـن مستــي بـرايــت آورد پــستــــي
بر اين مردم رفاقـت كن و خود را با كرامت كن
اگركاري چنين كـردي درخـفّت به خـود بستــــي
٭٭٭
دانشسـراي اين جهـان از دانشـش بازيـگري است
آن دانـش دور جهـان ،كـي دانـش پيغمبري است
پيغمبــر آخـــر زمــان ،دانــش بيــاورده ميــان
آن دانـش پيغمبــر اسـت ،از بهـر آدم بهتـر است
٭٭٭
هـر فرد اگر دانشــور است رأي پيامبر ، پي بر است
آن دانـش پيغمبــري از بهـر ما نيكوتــر است
پيغمبــر اسلاميــان دانــش يقيـن كــرده عيــان
هـر دانـش پيغمبــري بــر جمع دانش محــور است
٭٭٭
نسیم گلشن زنده یاد حسن مصطفایی دهنوی