آئین

سلام و عرض ادب جناب علیزاده بزرگوار
زیبا سرودید و بر دل نشست.
گرچه درخواست نقد نفرمودید اما حیفم آمد که ذیل این شعر زیبا، نکته ای عرض نکنم:

شما در تصویرسازی و به کارگیری آرایه ها به خوبی عمل کردید. به لحاظ وزنی هم ایرادی بر شعر وارد نیست.
اما در برخی ابیات، ارتباط افقی ضعیف است. برای مثال مطلع شعر که اهمیت بسیار زیادی دارد.

نیلوفر در دل مرداب به سکون می رسد و چیزی آن را متلاطم نمی کند. در مصراع دوم که با «که» آغاز شده است، یا باید نتیجه مصراع اول را مطرح بفرمایید یا اینکه رابطه ای معادل با مصراع اول را بیان نمایید و یا در حالت معمول، سخن را ادامه دهید. برای هر یک مثالی می زنم:
تو را می بوسم «که» جان بگیرم: بیان نتیجه
چنان دل در سینه بی رمق است «که» نیلوفر در دلِ مرداب! : بیان معادل
در خیابان بودم «که» باران بارید: ادامه سخن

آنچه در شعر شما برداشت کردم، حالت دوم بود؛ حال اینکه این تعادل به خوبی شکل نگرفت.

هماره قرین با عزت و عافیت باشید

درود بزرگوار
جالب و زیباست

درود بزرگوار
جالب و زیباست

درود و عرض ادب و ارادت محضر شما ادیب ارجمند و زیبا قلم
غزلی زیبا خواندم از قلم زرین نگارتان
درود بیکران بر شما
موفق باشید

درود بر شما
زیباست

عرض ادب
درود بر شما