سرگیجه

    
    تن گرفتار نان و آب
    روح من اما مشتاق خواب
    چه توهمی
    یک رویای ناب
    می زدم بال، مثل عقاب
    از پس لنز چشمان او، می دیدم سراب

     گلویم شد خشکِ خشک
    ناگهان فریاد برآوردم، آب آب
    ساعتی بگذشت و من مست و خراب
    غلت می خوردم زیر تیغِ آفِتاب
    رهرویی بگذشت شیرین خطاب
    گفت معلوم است نداری هیچ تاب
    زندگی را خوش دار چون جام شراب
    ناگهان آمد ندا، کردم خطاب
    زود جستم از آن رویای ناب
    باز جُستم کتابِ تعبیر خواب
    گفت خوابت تعبیر شد تعبیری صواب
    اندکی کم کن همیشه از شتاب
    روزگارت خوش می شود صاحب ثواب
    غصه و غم هست در دنیا، سراب
    عمر، کوتاه است چون سِیرِ شهاب
    عاقبت، هر چیز هست زیر تراب