سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        خاک بی بهار

        شعری از

        سید محمد اقبالیان

        از دفتر شعرناب نوع شعر نیمائی

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱ ۰۱:۳۰ شماره ثبت ۱۱۴۷۴۷
          بازدید : ۱۴۵   |    نظرات : ۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید محمد اقبالیان

         
         
        ایام  این درنگ  بیهدة پر ملال من،
        این پر ملال بیهدة عمر نام  تلخ،
        بر خاک یک فلات خشک وقدیمی گذشت ورفت.
        این پهندشت خشک وقدیمی،هزارسال
                              مغموم وتن شکسته ونومید،
                                         در حسرت ترنم باران نشسته بود.
        خاکی عقیم وخشک وسترون!!!
        خاکی چنان لمیده به آوار آفتاب،
                                          در نیمروز داغ،
                                               لبریز رخوت ونومیدی،
                                                     که در مصاف رخوت سنگینش،
                                                     هر کوششی برای نخفتن،
                                                     کنکاش احمقانه ومغلوب وبیهده ای بود.
        ((مغرور و سرد و شب زده ،ای خاک:
        جولان زشت شغالان پست را،
        هیچت به چنته نبود،اما،
        با زمزم نگاه غزالان خسته ات،
        این مایه گرد نخوت وبیزاری؟
                                          تو وامدار زشتی تفرعن ابلیس بوده ای!!
        مغرورو
                سرد و
                      شب زده،
                                ای خاک:
        در های وهوی عربدة کرکسان زشت،
        لرزیدنت نبود و تن نزدی،
                           سرد و بی خیال،
        اما به گاه نغمة قمری وشان باغ،
                          غوغای رعد و هیاهوی تندرت،
                           تا بارگاه سلطنت کبریا رسید؟
        مغرورو
              سردو
                   شب زده،
                        ای خاک:
        جان های عاشقان شریفت،
        از تاب تشنگی،
        خورشید وش گداخت،
        با تو دریغ از نم آبی!
        اما به سور مستی اهریمنان پست،
                        فواره های آب،
                                 سر به فلک بر گذاشتند،
                                         از حوض های کهنة خشکت؟
        ..........
        ..........
        دردو
            دریغ و
                  حسرت و
                          فریادبر تو،خاک!!
        هرگز صفای نم نم باران نباردت!!
        صحرا و دشت و کویرت،
                               هر روز،
                                        خشک تر از روز پیش باد!!
                                        ای دوزخ شریف ترین لاله های خاک،
                                        فردوس پر تنعم ماران و کرکسان!!!
        مغرور و
              سرد و
                 شب زده،
        ای خاک بی بهار!
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        يکشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱ ۱۳:۱۸
        درود بزرگوار
        بسیار زیبا و خوش آهنگ بود خندانک
        حسین احسانی فر(منتظر لنگرودی)
        يکشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱ ۱۰:۴۰
        سلام و عرض ادب آقای اقبالیان بزرگوار
        زیبا و پر شور سرودید خندانک

        مؤید باشید. خندانک
        سید محمد اقبالیان
        سید محمد اقبالیان
        يکشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱ ۱۴:۵۸
        درود فراوان استاد استکی گرامی .نظرلطف خطاپوشتان نوازش میکند این جان خسته را
        ارسال پاسخ
        سید محمد اقبالیان
        سید محمد اقبالیان
        يکشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱ ۱۵:۰۰
        سلام استاد احسانی فر گرامی .نظرلطف دارید به درد های این دل خسته
        ارسال پاسخ
        جواد کاظمی نیک
        دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱ ۱۶:۱۴
        دوردبرشما زیبابود
        🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻
        🌹⚘️🪻🌹🌸🌸
        🪻🪻🪻🌹🌹
        ⚘️⚘️⚘️⚘️
        🌺🌺🌺
        🌻🌻
        ❤️
        ابوالحسن انصاری (الف رها)
        يکشنبه ۱۳ فروردين ۱۴۰۲ ۰۰:۴۱
        دوردبرشما

        بسیار زیبا بود خندانک خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4