بی گوهر

با هزاران سلام
در پیامی فرموده بودید که شعرتان را نقد و بررسی نمایم با احترام و اختصار نکاتی چند را بعرض میرسانم
اولا شعرتان از لحاظ وزن اشکالی ندارد اما شما بیشترین سعی تان را روی وزن گذاشته اید و از دیگر زیباییها و ظرافتهای شعری غافل شده اید بعنوان مثال کلماتی در شعرتان هست که اگر امروزی تر میشد شعری روان تر را شاهد بودیم از قبیل ( متجر، سماع، مقل ، عیون، مفخر و .....) نکته دیگر اینکه به روانی معنا هم بیشتر توجه فرمایید مثلا در این مصراع
(لاجرم از ریشه اش اشک حسد افشان شود)
اولا ( اشکِ حسد) چه نو ع اشکی است؟! تعبیر دور از ذهنی است ثانیا چرا اشک از ریشه افشان شود ؟ چرا نفرمودید از دیده اش؟
نکته ی دیگر اینکه از آرایه های ادبی کمتر استفاده فرموده اید
ضمنا قافیه هایتان هم اشکالات ظریفی دارد مثلا واژه ی (ترکان) ان جمع بهتر است قافیه قرار نگیرد چون جزو حروف اصلی کلمه نیستند
بهترینهارا برای شما و آثارتان آرزومندم