نفس

زندگی را نفسی قبل تو بود
بعد تو هر لحظه ام پر زندگیست
تو ان شاخه گل سفید رز 
با عطر محمدی پسند این دلی
در مسیری که روی به سوی من
گرد پایت سرمه چشم من است
میدانی نماز عشق چیست؟!
ان نمازی که با خاک پایت تیمم بشود
من شاعر شعر های تو ام
بی انکه به دیگری فکر بکنم
تو همان جایی خالی ای که 
با گزینه مناسب دستانت پر میکنم
عقل را در زندان عشق محبوس کردم
تا نگیرد گریبان قلب را از پی تو
در این میدان جنگ پیروز تویی
من سرباز عاشق،تو معشوقه فرمانده ای
شاید تعجب بکنی از این همه علاقه ام
اما تو خود باعث این همه علاقه ای