نیمکت

درود
پنجره ی سبز را میگشایم اول از همه برای بیشتر دیده شدن شعر.
البته جناب شهرام مودب ، از شاعران بسیار بسیار خوب محفل ناب هستند، و دوستانی که با قلم این شاعر زیبا سرا آشنایی دارند اشعار ارسالی ایشان را از دست نمیدهند.
منتها از دیگر دوستان نیز دعوت میکنم که به صفحه ی این شاعر گرامی وارد شده و از اشعار بسیار زیبای ایشان بهره ببرند.
ارسالی امروز یک چهارپاره است.
چهارپاره را قالبی مناسب میدانند برای بیان وقایع و داستان ها. جناب مودب پور نیز سکانسی خیالی از یک آسایشگاه سالمندان را به زیبایی موزون و مقفا شده به مخاطب ارائه نموده اند.
راوی، داستانش را از زبان پیرمردی روایت میکند که مقابل او نشسته است و ما در پایان شعر به این واقعیت نزدیک میرسیم که در واقع خود راوی نیز ساکن آسایشگاه سالمندان است.
نکته جالب دیگر این سروده وزن ان است که از اوزان مورد استفاده در رباعیست و شاعر با آن دست به سرودن چهارپاره زده است و این نکته در چشم بنده جسورانه و زیبا جلوه کرد.
مفعول مفاعیل مفاعیل فعل
که البته بنده اندکی نیز شک دارم که شاید وزن
مفعول مفاعلن مفاعیل فعل
باشد .
دلیل دوم باز کردن پنجره سبز درخواست از خود شاعر یا دیگر بزرگواران آگاه، برای اظهار نظر در این باب است تا بنده امروز نکته ای از ایشان بیاموزم🙏🙏
از شاعر گرامی تشکر میکنم
و از دوستان دعوت میکنم اشعار زیبای جناب مودب را حتما دنبال کنند.