روی ماه آبادان

روی ماه آبادان
باز غم اندر دل ویران گرفت
ابر آمد آسمان باران گرفت
چهره ی خورشید گویا شد خجل
ظلمتی سرتاسر ایران گرفت
باز آمد بوی گرد از سوی خاک
تا که روی ماه آبادان گرفت
در شبی تاریک و سرد و ترسناک
پیک مرگ آمد دوباره جان گرفت
جغد شومی از خرابه پر گشود
باز اندر آسمان جولان گرفت
کشتی افتاده در گرداب موج
غرق شد آرامش از طوفان گرفت
دوستی ها کی سر آمد دوستان
جان ما را دشمنی نادان گرفت
ای دریغا یوسف از کنعان برفت
آتشی در کلبه ی احزان گرفت
گاه شیطان میشود آدم نما
گاه گرگی چهره ی انسان گرفت
گرگ چون شد آشنا با خون ما
اینچنین فرجام ما پایان گرفت
وی که خیزد تا بریزد خون ما
 خواب را از چشم ما آسان گرفت
در پلاسکو جان ما را آنچنان
باز اندر متروپل اینسان گرفت
گاه ویران میکند تهران را
او هم اکنون راه آبادان گرفت
 متروپل را کرده اینبار انتخاب
انتقام از خلق خوزستان گرفت
تسلیت بادا به خوزستانیان
باز این دل درد بی درمان گرفت
این مصیبت داغ دل را تازه کرد
اشکها از دیده انسان گرفت
تا که ایران گوهری تابان شود
رنجهایی از دل دوران گرفت
زین پیامد درد زخمی جانگزا
جان هر انسان با وجدان گرفت
چند روزی شد سکوتی مرگبار
تا خبرها اندک اندک جان گرفت
او که خود پرورده ی دیوان بود
خواب خوش از دفتر و دیوان گرفت
جز توکل نیست ما را چاره ای
باز باید دامن یزدان گرفت
تا که باز آید پرستو نغمه خوان
جسم بیمار "یگانه" جان گرفت
امیر وحدتی   یگانه