سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- بمکید ۲- طولِ شب ۳- ☄️ شب یلدا☄️ ۴- روایت یک بوسه ۵- برای حالِ خود.. ۶- فال حافظ🤍 ۷- گونه گون ۸- عشق ناب ۹- ☄️ من و دل☄️ ۱۰- زنجیر سکوت حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزچهارشنبه 5 دی 1403
25 جمادى الثانية 1446 Wednesday 25 Dec 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۱۵ شاعر این شعر را خوانده اند
سیاوش آزاد،محمد باقر انصاری دزفولی،مرضیه قنواتی نژاد،محمدکدخدایی(عرفان)،حوریا.د (شاهزاده خانوم)،تکتم حسین زاده،محمد رضا خوشرو (مریخ)،شیما جریده (شین بانو)،محمد فاضلی نژاد،شاهین محبی( آرسو)،حسن لطفی،معصومه خدابنده،ناهید افسری نژاد (رها)،شبنم حکیم هاشمی،زهره دهقانی ( شادی)
نقدها و نظرات
 شنبه ۷ خرداد ۱۴۰۱ ۱۰:۲۶
سلام شاعربزرگوارعالی سرودی درود برشما 
 شنبه ۷ خرداد ۱۴۰۱ ۱۲:۵۷
با سلام و ادب زیبا رباعی بلند معنایی ست احسنت خرسندیم از آشنایی با سرکارعلیه بامید استمرار تعامل و حضور بارانی تان در کویر مطالب بنده. سبز و بهاری بمانید  يکشنبه ۸ خرداد ۱۴۰۱ ۰۱:۲۷
درود بر شما بانویِ عزیززیبا بود  يکشنبه ۸ خرداد ۱۴۰۱ ۱۷:۰۳
درود به شما زیبا قلم زدید 
 جمعه ۱۳ خرداد ۱۴۰۱ ۰۱:۲۲
درود بر شما🎋🌷  شنبه ۷ خرداد ۱۴۰۱ ۱۴:۰۶
درود بانو چه زیبا و پر معنا در پناه حق
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||
ارسال پیام خصوصی
علی نظری سرمازه
محمد شریف صادقی
امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا) 
محمد رضا خوشرو (مریخ) 
محمد حسنی 
صدیقه جـُر(ساحل) 
درودها نثارتان مهربانوی شاعره بسیار 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
شعر زیبایی بود .
ما مزرعه ی سبزِ سعادت بودیم
خوشوقت ترین لحظهِ ساعت بودیم
هرگز به چنین روز نمی افتادیم
گر ذره ای ما،اهلِ درایت بودیم