سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 5 آذر 1403
  • روز بسيج مستضعفين، تشكيل بسيج مستضعفين به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
24 جمادى الأولى 1446
    Monday 25 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۵ آذر

      مراببخش

      شعری از

      محمدرضا هادی نیا(هادی)

       از دفتر شعرناب نوع شعر غزل
      ارسال شده در تاریخ جمعه ۹ ارديبهشت ۱۴۰۱ ۱۰:۰۵ شماره ثبت ۱۰۹۶۱۰
        بازدید : ۱۴۵   |    نظرات : ۳
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر محمدرضا هادی نیا(هادی)
      آخرین اشعار ناب محمدرضا هادی نیا(هادی)

      مرا ببخش
      هستم ضعیف و بی سرو سامان  مرا ببخش
               بر آبروی ِهر چه مسلمان، مرا ببخش
       
      بر رازها و سوز و گداز سحر گهان 
      بر دیده های ابری و گریان، مرا ببخش
       
      بر یک هزار نام تو در جوشنِ کبیر  
      بر آیه های رحمت قرآن، مرا ببخش
       
      بر یا علی و نیز به نجوای یا عظیم  
      یا قاهر و مسهّل و سلطان، مرا ببخش
       
      بهر امیدواری دلهای عاشقان
      از بهر ناامیدی شیطان، مرا ببخش
       
      بر چهارده ستاره ی در آسمان عشق  
         بر آخرین منیر درخشان، مرا ببخش
       
      یک آن به حال و روزِ سیاهم نگاه کن
      آنگاه رحم کرده، به یک آن، مرا ببخش
       
      ما را امید نیست بجز چشم پوشیت 
       ای چشم پوش بر همه عصیان، مرا ببخش
       
      بر لحظه های قدسی افطاری و سحر 
      بر لحظه های ریزش باران، مرا ببخش
       
      یا ذالوفا و عفو ورضا منّ والعطا  
      دریای بی نهایت غفران، مرا ببخش
       
      از دردهای بی عملی درد می کشم   
      این دردها شود همه درمان، مرا ببخش
       
      یا ربّنا و سیّدنا یا حبیبنا    
      یا مفضل و مفصّل و سبحان، مرا ببخش
       
      من زار و پرنیاز و زمینگیر و مضطرم  
      نا ساز و دل گدازم و سوزان، مرا ببخش
       
      هنگام پا گذاشتنم در پلِ صراط 
      وحشت زده نباشم و لغزان، مراببخش
       
      تا که خیالم از همه سو مطمئن شود    
       لطفی بزرگ کرده و الان، مرا ببخش
       
      گمراه از هدایتم وگرچه " هادیم"
      ای هادی به وادی عرفان، مرا ببخش
       
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر
      ۵ شاعر این شعر را خوانده اند

      طاهره حسین زاده (کوهواره)

       ،

      محمدرضا هادی نیا(هادی)

       ،

      عباسعلی استکی(چشمه)

       ،

      روح اله سلیمی ناحیه

       ،

      محمدهادی زارع(سلام)

      نقدها و نظرات
      طاهره حسین زاده (کوهواره)
      طاهره حسین زاده (کوهواره)
      شنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۱ ۱۲:۲۱

      سلام و درود

      مناجاتی زیبا و دلپسند

      طاعات تان قبول حق تعالی سلامت باشید و شاد
      محمدرضا هادی نیا(هادی)
      محمدرضا هادی نیا(هادی)
      شنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۱ ۱۵:۵۶
      متقابلا طاعات و عبادات شما هم قبول درگاه حق
      ارسال پاسخ
      عباسعلی استکی(چشمه)
      عباسعلی استکی(چشمه)
      شنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۱ ۱۷:۴۲
      درود بزرگوار
      مناجاتی بسیار زیبا و شورانگیز بود خندانک
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۲ ساعت پیش       زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۱۹ ساعت پیش       مهرداد مانا مهرداد مانا
      ۴ روز پیش       ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
      ۴ روز پیش       طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      ۵ روز پیش       محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
      ۵ روز پیش       علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
      ۶ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      ساسان نجفی(سراب)

      نیست جز عشق خالق هستی نام و نشان دلم
      میر حسین سعیدی

      مست از فدا نمودن سر را جدا نمودن ااا بر سر نیزه رفتن عشق از خدا ستودن ااا اشاره به حدیث قدسی من عشقنی عشقته وااا ن
      نادر امینی (امین)

      من از آنروز دیوانه لایعقل بشدم روی ماه توبدیدم سوی میخانه شدم تن وجان را برهیدم به فراموشی دل بشکستم دل خودرا سوی میخانه شدم بدر میخانه رسیدم همه دیدم مدهوش زخود وبیخودی اکنون برستم به نهانخانه شدم درنهانخانه نیافتم جز سرگشتگی روح وروان وزنهانخانه شتابان سوی بتخانه شدم چو نهانخانه و بتخانه ومیخانه همه بی روح بدیدم یکسره سوی ازل تاختم و سوخته هشیار شدم
      میر حسین سعیدی

      ما سر ز تن و دل ز جهان رسته و مستیم ااا بر زلف چلیپا دل خود بسته شکستیم ااا نزدیک دل شکسته شد منزل آن یار ااا در دل دل خود شکسته هستیم
      نادر امینی (امین)

      مستیم وزنیم دف چو دوعالم همه عشق است رقصیم وبنوشیم زقدح می که فرزانه عشقیم دیوانگی عبد همه پرتو ذات است یاهو کنیم برهنه گیتی چو دردانه عشقیم

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      3