میلاد نور
ربیع آمد و خورشید بر زمین تابید جمال خویش درخشید بر زمین خورشید
شروع دیگری از مهر و عشق شد آغاز سیاهی از دل عالم بساط خود برچید
ستاره در عجب افتاده، ماه کم آورد خزید از سر خجلت به گوشه ای، ناهید
جواهری است و گنجینه ای ز خُلقِ عظیم هزار گوهر ناب و هزار مروارید
چه نورسیده ی ماهی، چه عالم آرایی که روح و جان به تنِ مرده ی جهان بخشید
ندایِ آمدن ِ حق و رفتن باطل به گوش عالم ادم از آسمان پیچید
الهه های دروغین به زیر افتادند تمام کنگره ها همچو بید شد لرزید
فقط و، فقط رخِ منحوس و زشتِ شیطان بود به یُمن امدن مصطفی نمی خندید
هزار نوح و خلیل است و موسی و عیسی طبیب آمده در دست نسخه ای جاوید
رسیده مردِ امینی به دستِ پُر مهرش به خاکِ سینه بکارد محبّت و امّید
کسی رسید ه، خداوند خواند لولاکش کسی که خشکی و دریا به خاطرش جان دید
چه خِلقتی است که خالق ز خَلقِ این مخلوق از آن دقایق اوّل به خویش می بالید
همان کسی است که عیسی بشارتش داده همان کسی که خدا کرده از ازل تأیید
به عرش احمد در فرش هم محمد شد که اشرف همه مخلوق تا ابد گردید
ربیع چون که به هفده رسید " هادی" هم
چنان زمین و زمان شاد و شادمان گردید
ولادت با سعادت نبی گرامی اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلوات الله علیه و زاد روز ششمین اختر تابناک امامت و ولایت، حضرت
امام جعفر صادق علیه السلام را به شما و تمامی مسلمانان جهان تبریک و شاد باش عرض می کنم