خارج

سلام
خدمت جناب استکی
و همه

شعر با این روز ها شروع شده
همین روزهای جلو رومون
که در ادامه آقا زاده وارد میشه . اگه کسی غیر از این می‌آمد طبیعی نمی‌شد! (طبیعی شده دقیقا مثل این ماجرا: میری بانک در خواست وام میدی کارمند عوض هزار و یک بهونه میگه مقدار وامی که مشکلتون حل می کنه و با شرایطی که میتونی قسطهات بدی، رو این فرم بنویس تا وام واریز بشه بحسابتون!!! مسئله حل میشه. ) در سطر سوم گفته میشه
دیگه کسی عمامه به سر نمی کنه یا زیر بار عمامه کسی نمی ره(به نوعی به حرفش گوش نمی کنند!)
و آن را سر دیگران می گزارند(عمامه را هم مثل کلاه ازش استفاده می کنند... سو استفاده می کنند)
یه لحظه مکث می کنم آقا زاده ها تا دیروز خودشون عمامه به سرشون می کردندچون ارزش داشت چون عمامه و دستار چیز معمولی نبود
هر کسی با یک دوره خواندن در حوزه بتونه...داشته باشه
مسئله بعدی عوض شدن ارزشهاست فارغ از این که کجاش بد یا خوب عرض می کنم
آقازاده که تا دیروز شرایط ایجاب می کرد خودش عمامه رو سرش می گذاشت، امروز شرایط اونقدر عوض شده که نه تنها خودش این مسولیت قبول نمی کنه از دیگری می خواد این کار نکنه حالا به چه شکلی و چه جوری می خواد بحثش اینجا نیست!

در حوزه دروس در سه مرحله خوانده میشه که به
مرتبه نهایی آن درس خارج گفته میشه از سه سال تا گاهی ده... سال نیز طول میکشه اگه کسی بخواد به درجه اجتهاد برسه شرایط خاص خودش داره که همه. اینا نشان از اهمیت دروس خارج در حوزه داره!
نکته اش در این شعر این است
وقتی صحبت از درس خارج حوزه میشه
سطر بعد صحبت از رفتن به خارج و درس خواندن در آنجا میاد وسط (االبته این فی نفسه بد نیست)
شاعر در این قسمت با رندی چراغ شعر خاموش می کنه
درس خارج در حوزه، رفتن به خارج برای درس خواندن این دو خارج اگر در تقابل هم باشند داستان خیلی بد میشه با توجه... اگر در کنار هم باشند خیلی هم خوب نمیشه... عرض کردم با رندی فضا را خاموش می کنه که دلیل این تصمیم را در ادامه شعر مشخص میکنه. قرار اینِ که
ایران را مدیریت کنند و پول را پارو کنند البته همان مدیریت جهانی و دلار باد( نفت) آورده دوران ها را که نتیجه اش مشخص. و شعر هم تا حدودی ابعادش را روشن می کنه به نظرم تا یادم نرفته
الان وقتش بپرسی
جامع المقدمات سیری چند؟
______
مسله بعدی هم پی نوشت این شعر هست
به برکت سایه عبای امام
. بسیاری کوخ نشین، شهر نشین شدند
این شعار به ظاهر خوب تحقق یه آرمان انقلابی بود
نگفت کاخ نشین شدند کوخ نشین ها!
میشه در موردش بحثها کرد.
این شعر یا با هوشمندی بسیار در دلش خیلی از مسائل را گفته که ما نگوییم و خیلی
چیزهای دیگر هم نگفته که ما بگوییم!
همین شرایط سخت شهر نشینی الان در نظر بگیرید
همین روزها را با آن روزها مقایسه کنید البته در شعر
یا واضح تر شعار های این روزها را با آن روزها مقایسه کنید....
با تشکر از جناب استکی
و مسولین سایت و دوستان ناب