سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        \       محاکمه یِ ربات       \

        شعری از

        سید مقتدی هاشمی پرست

         از دفتر کتاب شعر زندگی نوع شعر مثنوی
        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۵ فروردين ۱۴۰۱ ۱۲:۰۲ شماره ثبت ۱۰۸۹۴۸
          بازدید : ۳۲۲   |    نظرات : ۱۴
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید مقتدی هاشمی پرست

                                        
        چون تکامل یافت  انسانِ    دو      پا
        گشت سر گردان  چه هست  این ماجرا
        این جهان و زندگی ، هر آن چه هست
         نطفه یِ  موجود  این عالم  که  بست؟
        من چرا هستم ؟  کجا هست  ریشه ام؟
        بهرِ چه    در فکرِ   این  اندیشه  ام !؟
         
        برتر از من  فردِ  قدرتمند  کیست    ؟
        آتش است ؟یا آفتاب است ؟یا که نیست!
        بر تری     بخشید  بر بر تر ز خویش
         داستان     بردگی     آورد        پیش
        بر تر از هر  بر تری ، بر تر بیافت  !
         با ز یابد  بر تران   ،   طاعت  بتافت
         
        ساخت در فکرش ،  رباتی    هوشمند
        کرد او   را  خالقی ، بی    قید  و بند!
        خالق  هر کهکشان و ، هر چه هست
        درب قدرت را ،  زِ  هر جایی ببست !
        داد      بر    او     قدرتی    بی انتها
        حی و حاضر ، هر زمان  ، در هر کجا
         
                               اوست هرجا  ،   حامی ودلسوز من!
                              اوست   در  یابد   دلِ  پر سوز  من  !
        اوست   ناجی هر کجا ، قصدی  دهد  !
        گر   بخواهد    هر چه  را هستی دهد!
        او منزه هست      ، از کبر و  ریا  !
        حرف ها یش   ،  را     بگویند  انبیا!
         
        عادل و داناست ، آگه ،هر چه هست !
        هر چه را خواهد  ،   تواند،کار بست!
        گفت  :  بی همتاست ، عادل بی نیاز
        قادر و آگاه  هست  ، درگاه       باز
        هرچه دارم در جهان،از لطف اوست
        عبد او هستم، مرا یار است ودوست
         
        الغرض  ،  او شد   رباتی   جاودان
         نام او     شد  :    مالکِ کل جها ن
        گفت : او یاری ده است و ،مهربان
         کارِ نیکو  می کند  ،  این  را بدان
        گفته ها را    راویان گفتند     گاه !
        هر کسی  با گفته ای از یک    نگاه
         
        این تصور ها  ، شدند  گه ، باوری!
        گه   تقدس     یافت  هر جا یاوری!
        گفت باور کن که این باور مراست
        گر نکردی باورش مرگت سزاست!
        بعد ها،هر جا که مشکل  روی کرد
        حل کند آن را، به سویش سوی کرد
         
        گاهی هم   زاری نمود   و   التماس
        تا بر آید    حاجتش  ، کرد او سپاس
        شیوه ی خوبی ورا  آسوده ساخت !
        از حوادث در جهان ، چیزی نباخت!
        مصلحت دانست   آنچه   روی   داد
        قصه یِ   دنیا  وعقبا   سوی   داد!
         
        ذهن بسته   باورِ  کذب        آفرید!
        آسمان  بالا ، زمین  در کف  بدید !
        قرن ها بگذشت ،   شد امری یقین!
        باور پیشینیان ، گشت سلک و دین
        گفت انسان:هرچه لطف ونعمت است
        لطفی ازاو هست و،لطفش رحمت است
        هر کجا  زشتی و یا ظلمی به پا ست
        دست موجو دِ پلیدی ، گشته راست !
         
        هر چه را  می سازد   این ذاتِ علیم
        کرده ضایع   ،   فرد  شیطان الرجیم
        او که بوده دستسازِ   این       ربات
        بوده   اول  ،  یا وری در هر جهات
        لیک ، از طاعت ،دمی رویش بتافت
        راه  و رسم کج  گزید هر جا شتافت!
         
        داشت  اول  ،  جایگه  در    آسمان
        لیک  ،   افتاده زمین ، در آن زمان
        بی نیازاز خواب وخوراک و کَس است
        می فریبد مردمان ،گه ، این بس است
        قدرتی دارد  :   فراتر   از      ربات
        می فریبد  جن و، انسان   و ،  نبا ت
        او بری از مرگ و، دیدِ  هرکَس است
        دام گسترده  ، پیِ  کَس ،نا کَس است
         
        علم و دانش ،کهکشان ها  را گشود !
        کذب ،  باور  از  تصور  در  زدو د !
        صد هزارانذ  پرسشِ       ریز و  بلند
         کرد انسان       از رباتِ       ارجمند
        این  ،  چه طرزِ   اختراعِ  عالم است؟
        در ستیز است  هر کجا یی آدم است !
        گر نظام این جهان ، در دستِ توست!؟
        کو عدالت  ؟ در کجا ،  باید که جست؟
         
        یک طرف ،    قدرت مدارِ     زورمند
        در     پِیِ  شیطان  روان گشته به چند
        رنج و   آزارش   ،   ببینی هر زمان
        نیستند    مردم    زِ دستش   در امان
        صدهزارن نکته هست در این   جهان
        کس ندارد    پاسخی    ،  یابد بر آن !
        در حقیقت  ،  یافت    او   را  ناتوان
        در تصور    کرده   بود   ا   را نشان
         
        هر چقدر ، آگاهیش  افزوده          شد
         پرسشی    وافر ، به فکرش چیره شد
        این طبیعت  ، می خورد ریز و  درشت
        راهِ بهتر نیست  ؟ در پنهان و پشت !؟
        این چه طرزِعدل و داد و مهتری است؟!
         کار شیطان،هر کجا در بر تری است!!!
         
        خنده ای کرد    آن   رباتِ      هوشمند
        گفت   :  تو خود ساختی ،راه  و   روند
        تو به من   دادی  توانی  بس    سترگ
        حی و حاضر  هر کجا  ،    کاری بز رگ
        هر چه در فکر ت   ،   تصور    داشتی
        اوجِ  قدرت  هایِ آن   ،          افراشتی
         
        لیک ،      اینک فکرِ   نو  گشته   پدید
        بر گشوده در جهان ، وضعی   جدید  !!!
        می کنند   مردم   ،  سوالاتی      نوین
         نیست  دیرین   باورِ  مردم   ،     یقین
        هر کسی  ،   می پرسد از  اصلِ   علل
        علم و دانش   ،       رفته در بینِ  ملل
        مردمان  ،    می پرسن ازحیّ   و   بقا
        هر چه می بینند !   می پرسند چرا !  ؟
         
        در تناقص  هست          فکرِ  باوری
         نیست عقلی ، رد کند   این     داوری
        من ،  رباتی ناقص ام   در این زمان !
        نا توان     از     پاسخی  بر این و آن
        هدیه  ای   بود  این توان  و  ،  زندگی
        ذهنِ    انسان  ،    داد  این   ارزندگی
        در     نیاز  است   یک رباتِ دیگری
         تا   دهد  پاسخ    ،  بیابد   بر  تری!
         
        ذهن پر قدرت نیاز است    این زمان
        آفریند     قدرتی  ،  فوقِ          بیان
        تا   که  دیگر، بَر کَند    بنیانِ    جهل
        علم ودانش کرده  ،  درکِ نکته  سهل
        با چراغِ    روشنی     آید     به پیش
        باور  باطل     نپیچد    دورِ   خویش
         
        چون بدین سان او حقایق را  شناخت
        تا  شناسد خویشتن ،    خواهد شتافت
        خویشتن  را ذره    یابد    در جهان !
        خود  جهان  با جهان ها      در نهان
        آن زمان می گوید :   ای  فکرِ  سلیم
        غافلی     از     ذکرِ   رحمان الرحیم
         
        می  شناسی آن که  ذره   آفرید   ؟؟؟
        ذره  ،     با  بعدی      منور  آفرید 
        گشت   بنیانِ  جهان    ، این   ذره ها
        در پی آورد      صد هزاران  پرده ها
        آن  خداوندی که    ما     را    آفرید!
        نی  خداوندی  که    ، ما ها       آفرید
         
        چیست قصدش از جهان و هر چه هست ؟
        این همه  موجوِد عالم   بهرِ  چیست ؟
        بهر روزی راهِ  بهتر  دست کیست ؟
        در کجا      بنیاد      این    عالم  ببست؟
        "مقتدا "    بر خیز  و   این  دنیا   ببین
        بهرِ عالم  ،   خود  ، گرفتاری    مچین ؟َََ
         
         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۱۳ شاعر این شعر را خوانده اند

        سید مقتدی هاشمی پرست

         ،

        مهدي حسنلو

         ،

        محمد (هوداد)

         ،

        محسن ابراهیمی اصل (غریب)

         ،

        مهرداد عزیزیان بی تخلص

         ،

        مسعود آزادبخت

         ،

        مهدی محمدی

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

        ،

        نیاز ناطق

         ،

        محمد باقر انصاری دزفولی

         ،

        بتول رجائی علیشاهدانی(صنم)

         ،

        فاطمه شایگان(هیراب)

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        سه شنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۱ ۱۴:۳۱
        درود بزرگوار
        بسیار زیبا و پر معنی است
        موفق باشید خندانک
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        جمعه ۱۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۷:۲۱
        با تشکر از توجه استاد معظم
        ارسال پاسخ
        جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        سه شنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۱ ۱۴:۵۹
        خندانک
        درودبرشما خندانک
        زیباقلم زدید خندانک
        خندانک خندانک
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        جمعه ۱۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۷:۲۲
        بسیا ر سپاسگزارم
        ارسال پاسخ
        مهدي حسنلو
        مهدي حسنلو
        سه شنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۱ ۱۱:۰۰
        سلام زیبا لود
        درود
        ودست مریزاد خندانک
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        جمعه ۱۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۷:۲۳
        باتشکر فراوان
        ارسال پاسخ
        محمد (هوداد)
        محمد (هوداد)
        سه شنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۱ ۱۳:۴۹
        شاید بتونم با جرأت بگم، از معدود اشعاری بود که خوندم، پر مفهوم و عالی، همیشه شاعران حقیقی گُم میشن در شاعران ظاهری
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        جمعه ۱۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۷:۲۶
        از توجه ودقت نظر حضرت عالی بسیار ممنونم.
        ارسال پاسخ
        محمد باقر انصاری دزفولی
        محمد باقر انصاری دزفولی
        سه شنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۱ ۲۱:۲۴
        باعرض سلام
        از شعرهای بسیار زیبای شما
        لذت بیکرانی بردم
        استادبزرگوار وعزیز
        هزاران درودتان باد
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        جمعه ۱۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۷:۲۸
        از حسن نظر وزیبایی بیان جنابعالی تشکر می کنم.
        ارسال پاسخ
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        جمعه ۱۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۷:۲۹
        با تشکر فراوان
        بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)
        بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)
        چهارشنبه ۲۴ فروردين ۱۴۰۱ ۲۰:۳۳
        درود و عرض ادب و ارادت استاد بزرگوارم درودتان باد
        شعری زیبا و پر از مفهوم
        درود بر شما
        درود بر اندیشه های نابتان
        درود بر قلم زیبایتان خندانک خندانک خندانک خندانک
        فاطمه شایگان(هیراب)
        فاطمه شایگان(هیراب)
        يکشنبه ۹ مرداد ۱۴۰۱ ۲۰:۰۸
        سلام وعرض ادب

        سروده ی قابل تحسینی بود

        مرحبا

        قلمتان همواره نویسا

        درپناه حق
        سه شنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۱ ۱۵:۲۴
        درود به شما
        راز آفرینش
        مرحبا خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۴ ساعت پیش         احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        ۱۷ ساعت پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         وحید سلیمی بنی وحید سلیمی بنی
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        دین خدا ز همت او جان گرفته است اا زن با نگاه فاطمه سلام الله علیها جان گرفته است اا زیباترین نمایش تابان روزگار اا زهراست آنکه مانده در اذهان روزگار
        نادر امینی (امین)

        بارکج نابرده ره در منزل اغیار ماند ااا وین سرشت بد چنین بی محابا در محفل انکار ماند
        ساسان نجفی(سراب)

        مهر رویت همچو آتش جسم و جانم سوخته اا هاله ی عشقت فراوان سینه ام افروخته اا سراب
        محمدرضا آزادبخت

        و شعربرهوت افق را نقد کنید تابیاموزم
        میر حسین سعیدی

        مست به هر نگاه او تا سحری به راه او ااا در طلب دیدن حق عاشق روی ماه او

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2