از همه عالم و آدم تو مرا باش بسم

پيش من باش هوای تو كشم بر نفسم
از همه عالم و آدم تو مرا باش بسم
تو كه باشي چه غمي از غم را
درد بيداد ندارم كه تويی دادرسم
من تو را دارم و در بی كسيم نيست غمی
بی كسي معنی آن باد نباشي تو كسم
غم چه گويم كه به شوقت اثری نيست از آن
همه شوريست كه با تو اگرم در قفسم
من نه آنم كه دمی دم ز غمت بردمدم
كه دمادم طلبد ديدن رويت هوسم
تويی آن بحر كه موجت به دلم هست هنوز
تا كی اين موج نشينم كه به دريا برسم
موج و دريا ز همش گشته جدا يا كه گمان
دل به موجی شکند کالبد ساحلی بوالهوسم
قطره خواهم شد و دريا چو رسم پيش رخت
 اگر انديشه ی دنيا بكنم خار و خسم
دلبرا ياد تو بر خاطر بهياد عزيز است هنوز
که نماندست زمانی چو بخواند جرسم