نمرود

با سلام.
این یک شعر عالیست اگر
ما وقتی به استقبال یک طرح می رویم باید اساسیتری رکن آن را رعایت کنیم.اوج این اثر وقتی نمایان می شود که نمرود را همان اول برای مخاطب طرح نکنیم.نمرود قصه غافلگیری مخاطب است.پس باید این نمرود را درآخر اثر مشاهده کنیم.
ما نباید قبل از آماده کردن مخاطب،او را به یک غافلگیری بزرگ ببریم.وقتی نمرود در اول اثر می آید،این غافلگیری خوشایند مخاطب است.خیلی هم خوب است.اما خطوط بعد باید غافلگیری بزرگتری را با خود به دوش بکشند،اما وقتی در ادامه غافلگیری که صاحب اثر در خط سوم خلق می کند(جنگ و جوانی که اشاره دارد به دوران جنگ تحمیلی شاید) به قدرت غافلگیری اول نیست مخاطب از آن اوج،رو به سمت پایین و از قله رو به پایین می رود که این از تراوت اثر می کاهد.
در ادامه دیگر ما شاهد غافلگیری نیستیم.و شعر افت می کند.این در حالیست که ما باید در این اثر شاهد صعود به قله باشیم.
حال این اثر را از ابتدا،بدون کم و زیاد کردن واژه ای
(این را از این باب عرض می کنم که واقعا شعر عالیست.و این یک تعریف نیست.بلکه یک واقعیت است)
فقط با جابجایی جملات تغییر می دهیم.
اول نام اثر:نمرود اوج داستان است.پس نباید نام اثر نمرود باشد.
نام را جسارت نمی کنم و به صاحب اثر واگذار می کنم.
دوم:ابتدای شعر :قسمت اول
در آغوشم بگیر
بگذار در ساحل ات به انتظار موج
بمیرم
سوم :میانه حفظ می شود
لب های ما گونه ای را تر نمی کنند
از بوسه عشق زخمی بر چهره داریم وُ
از جوانی، جنگ
در آخر:خط اول به آخر منتقل می شود:
نمرود من نترس


حال شعر بازسازی شده را از اول بخوانیم:


در آغوشم بگیر
بگذار در ساحل ات به انتظار موج
بمیرم
لب های ما گونه ای را تر نمی کنند
از بوسه عشق زخمی بر چهره داریم وُ
از جوانی، جنگ
نمرود من نترس

حال به جرات می توان گفت،که مخاطب هیچ وقت فکرش را نمی کرد که موج و جنگ و جوانی،به نمرود پیوند بخورد


با سپاسمندی

سلام ....
همواره اعتقادم این است که واژه های کلیدی باید به هم‌مربوط باشند . **** به این دوست عزیزمان گفتم از واژه ی نمرود ، چه حمایتی صورت گرفته ؟ یعنی حضور نمرود را چگونه باید در این شعر توجیه کنیم ؟ و اگرچه کلمه ی " تر " می تواند به حضور نمرود وجهه ای کمرنگ دهد ، اما آیا کافی ست ؟؟
البته دوست ما با گفتن این جمله که (( شما از تلمیح سر در نمیاورید ، تلمیح سپید با کلاسیک متفاوته )) بنده را مورد تفقد ملوکانه قرار دادند . و اما اینجا جمع شده ایم برای همین کارها و حرفها .. و آنگاه که تقاضای نقد اثر داریم بایستی منتظر همه گونه نظر باشیم . با حرفهای امین موافقم و با توجه به روان بودن اثر ، پتانسیل خوبی در این شاعر می بینم که بی تردید اندکی وسواس ، می توانست کار را بهینه تر کند .

در هر صورت سپاسگذارم که با بازگشایی پنجره ی نقد ، فرصت را در اختیار بنده و دوستان قرار دادید و امیدوارم بازهم از این قلم دوست داشتنی بخوانم