سه شنبه ۴ دی
برچیدن کرونا شعری از وحید بهاروند
از دفتر شعرناب نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۰ ۱۳:۳۶ شماره ثبت ۱۰۴۶۱۰
بازدید : ۱۲۹ | نظرات : ۱
|
آخرین اشعار ناب وحید بهاروند
|
گر این ویروس و این مشکل ، به دام انداخت دنیا را نباشد آخرین مشکل ، چه امروز و چه فردا را همه درگیر بازی در ، کران زندگی بودیم که یک ویروس از ووهان ، پاندِمی گشت^ ، دنیا را من امروز مبتلا گشتم ، تو دیروز و یکی فردا یکی جَستُ ، یکی وا داد^ به این نوزده کووید^ جان را یکی اول ، یکی اوسط ، یکی آخر برفتند نهادند داغ بر جان و سوزاندند دل ما را الا یا ایهاالاحوال وَ نالیدن از این مِنوال بباید تاخت با قدرت وَ برچید این کرونا را همه رنج است و تلخ است و وقیح است اینچنین ویروس بیایید چاره ای سازیم وُ بَرَاندازیم غمها را ره اول برای ما و بهبود چنین اوضاع فواصل را نگه داشتن^ وَ شستن^ دست^ ، به هر جا را سطوح را پاک کردن ، زِ تجمیعات حذر کردن زدن^ ماسک وُ زدن^ الکل ، مراقب بودن اوضاع را اگر بهداشت فردی را ، کند سرلوحه اش انسان کمی تا اندکی اوضاع ، شود وِفق مراد^ ، مارا ره دوم برای ما و بهبودیِ این اوضاع بُوَد واکسینه کردن هم ، مسیحیُّ و مسلمان را همه کیش و همه فرقه ، بزرگ و کوچک و بچه به سرعت نه به این ترتیب ، زنند واکسن همه ما را چه در ایران، چه در آلمان ، چه آمریکای بد پیمان ! جوان^ ، پیر وُ میانسالان ، نه که فقط بعضی ها را ره سوم در این بحران ، طبیب است و پرستاران مجهز کردن این کادر ، چه بهداشت و چه درمان را پرستاری که مدتهاست به دور از خانه و تنهاست پزشکی که همه وقتش ، به تیمار است ، بیمار را کمی هم مِهر می خواهد ، کمی پول و کمی عِزَّت که در این وضع وحشتناک ، کند درمان همه ما را ره دیگر در این بحران ، فداکاری بود هَرسان ببایَد همدلی کردن ، چه سوگوار وُ چه بیمار را غم یکدیگری خوردن ، دمی با هم بسر بردن به امید رهایی و گذر کردن ز بحران را به دستان فقیران هم ، رسانیدن زِ هر روزَن چه از نان و چه از اَرزَن ، چه اَموال و چه اشیاء را برای شاغلانی که ، ضرر کردند و گُرخیدند چه از دولت چه از ملت ، حمایت ها کنند آن را اگر تو مالکی جانا ، به مستأجر کرم فرما که ایثارت در این اوضاع ، کند خوشحال^ انسان را جهانی بهتر از این هم ، شود ممکن اگر هر دم حمایتها کنیم از هم ، به دور از جنگ و دعوا را تمام مردم دنیا ، چه در ایران ، چه در هرجا چه این مشکل ، چه هر مشکل ، مُتَّحدتر شویم یارا غزل طومار نمی باید ، سخن را مختصر گویم همه با هم برای هم ، زِ بُن بَر می کَنیم از جا بَساطِ این کرونا را
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
نباشد آخرین مشکل ، چه امروز و چه فردا را
همه درگیر بازی در ، کران زندگی بودیم
که یک ویروس از ووهان ، پاندِمی گشت^ ، دنیا را
من امروز مبتلا گشتم ، تو دیروز و یکی فردا
یکی جَستُ ، یکی وا داد^ به این نوزده کووید^ جان را
یکی اول ، یکی اوسط ، یکی آخر برفتند
نهادند داغ بر جان و سوزاندند دل ما را
الا یا ایهاالاحوال وَ نالیدن از این مِنوال
بباید تاخت با قدرت وَ برچید این کرونا را
همه رنج است و تلخ است و وقیح است اینچنین ویروس
بیایید چاره ای سازیم وُ بَرَاندازیم غم ها را
ره اول برای ما و بهبود چنین اوضاع
فواصل را نگه داشتن^ وَ شستن^ دست^ ، به هر جا را
سطوح را پاک کردن ، زِ تجمیعات حذر کردن
زدن^ ماسک وُ زدن^ الکل ، مراقب بودن اوضاع را
اگر بهداشت فردی را ، کند سرلوحه اش انسان
کمی تا اندکی اوضاع ، شود وِفق مراد^ ، مارا
ره دوم برای ما و بهبودیِ این اوضاع
بُوَد واکسینه کردن هم ، مسیحیُّ و مسلمان را
همه کیش و همه فرقه ، بزرگ و کوچک و بچه
به سرعت نه به این ترتیب ، زنند واکسن همه ما را
چه در ایران، چه در آلمان ، چه آمریکای بد پیمان !
جوان^ ، پیر وُ میانسالان ، نه که فقط بعضی ها را
ره سوم در این بحران ، طبیب است و پرستاران
مجهز کردن این کادر ، چه بهداشت و چه درمان را
پرستاری که مدتهاست به دور از خانه و تنهاست
پزشکی که همه وقتش ، به تیمار است ، بیمار را
کمی هم مِهر می خواهد ، کمی پول و کمی عِزَّت
که در این وضع وحشتناک ، کند درمان همه ما را
ره دیگر در این بحران ، فداکاری بُوَد هَرسان
ببایَد همدلی کردن ، چه سوگوار وُ چه بیمار را
غم یکدیگری خوردن ، دمی با هم بسر بردن
به امید رهایی و گذر کردن ز بحران را
به دستان فقیران هم ، رسانیدن زِ هر روزَن
چه از نان و چه از اَرزَن ، چه اَموال و چه اشیاء را
برای شاغلانی که ، ضرر کردند و گُرخیدند
چه از دولت چه از ملت ، حمایت ها کنند آن را
اگر تو مالکی جانا ، به مستأجر کرم فرما
که ایثارت در این اوضاع ، کند خوشحال^ انسان را
جهانی بهتر از این هم ، شود ممکن اگر هر دم
حمایت ها کنیم از هم ، به دور از جنگ و دعوا را
تمام مردم دنیا ، چه در ایران ، چه در هرجا
چه این مشکل ، چه هر مشکل ، مُتَّحدتر شویم یارا
غزل طومار نمی باید ، سخن را مختصر گویم
همه با هم برای هم ، زِ بُن بَر می کَنیم از جا بَساطِ این کرونا را
سلام و درود
به سایت شعرناب خیلی خوش آمدید
باآرزوی سلامتی شما و همگان
لطفاً مصاریع اشعارتان را زیر هم بنویسید
سپس به سایت ارسال نمایید.
معمولاً شعر اول شامل نقدادبی نمی گردد.
محتوای دلگویه تان زیبا و نیک اندیش است
ولی از لحاظ ساختاری ، قوافی شعر شما و صحت هجاهادرهرمصراع
نیاز به بازبینی دارند .
شما و جمیع اعضای ارجمند سایت شعرناب می توانید هر شعر را
قبل از ارسال به سایت به بخش مدیریت محترم ویراستاری بفرستید.
سلامت باشید و شاد