به وقت باران

خرد کردن پیازها آسان است 
فقط باید مواظب باشی
که روح عریان از پرده هایش بیرون نیفتد

کره در تابه رجز می خواند
_ تو سطلی هستی پر از اشیاء ضروری؛
قلم به وقت نوشتن
چاقو به وقت بریدن
آتش به وقت پختن
_ نه
من سبدی پر از مرواریدم
مرواریدهایی که خودم صید کرده ام!

ماهی در تابه می خندد
چرا که از دریا گذشته است

باد را به سخره گرفته اند چه کسانی!
روح عریان به تابه چسبیده است
بارها آن را شسته ام
و بر اضلاع حماسیِ این دیوار شورانده ام
_اضلاع هندسی ات دیوار را فرو می ریزد
به هوش باش
- من هرگز زاویه ای نداشته ام
اما راز خطوط منحنی را برملا نمی کنم...
_ تو سطلی هستی
پر از اشیاء ضروری!

 

سبدی وارونه بر دریا شناور است 

بچرخ به وقت باران 

بچرخ 

به وقت باران


سهیلا صادقی
آبان ۱۴۰۰