لب تو سرخترین سیب درخت
و من آن کودک لجباز و شرور
که ز حسرت به لبت مینگرم
***
و به اندیشه شوم
***
که بچینم سیب را
ز سر شاخ درخت
به زبان و به نگاه
***
و تو با ناز تمام
بر لبم مینگری
***
که چه ویران شده از تلخی بار هوس
***
ز سرم این گذرد
تا من آباد کنم بر سر لب
نام زیبای تو را
و بگویم به کنارش با شوق
***
قصه از غصه خود
قصه از دوری حق
قصه از مکر و طمع
قصه از عشق و ارادت
***
به تو لیلای عزیز
***
که پناه همه شبهای منی
که در این وادی سرد
دین و دنیای منی
***
بر سر سفره قلبم بنشین
***
نان و شعرش به وفور
و شرابش می ناب
شهد شیرین اقاقی به کنار
***
حال من با تو خوش است
***
حال من با نفس چلچلهها میخندد
حال من بر سر یک چشمهای از آب زلال
غرق آوای خوش از شیراز است
***
همصدا با تپش آینهها میگرید
همنوا با وزش باد صبا میتازد
همقدم با تو به دنیای دلت میبازد
***
از همان روز ازل بود که من فهمیدم
***
حال من با تو خوش است
***
حال من با تو چنان عطر نسیم سحریست
حال من با تو شبیه نم باران شمالی خوب است
حال من با تو به آن زمزمهای میماند
که به هنگام مناجات و اذان
میرسد از همه آفاق به گوش
***
حال من با تو خوش است
***
من بدون تو تنی عریانم
کودکی غم زده و گریانم
من بدون تو
شبیه هیچم
من بدون تو به خود میپیچم
***
حال من با تو خوش است
به چه دلهره از باغچه ی همسایه
سیب را دزدیم
درود 👏🌺