منم

‌
‌

سلام

و

بارها شنیده و دیده ایم و حتی نوشته و گفته ایم که ادبیات کهن پارسی گنجینه ای آن چنان گران ارج و بی نهایت است که سال های سال می شود در آن وادی نوشت و سرود ولی تردید ندارم که بسیاری از گفت و شنود ها از روی عادت و تعریفات مرسوم بوده است و یا از روی کم نیاوردن در مقابل دیگران که ما نیز دستی در ادب کهن داریم و ... ولی در عمل وقتی که نگاه می کنیم اوضاع دیگرگون است و کمتر کسی به شیوه ی معهود ایشان راه می پیماید ( البته لازم است در پرانتز بگویم که شیوه ی معهود تنها در زبان و واژه منحصر نمی شود و تمام شؤون آن را در بر می گیرد ) و بیشتر کسانی هم که به زعم خود به آن شیوه ی شایان وفادار هستند تنها در واژه ها و ترکیبات کهن و چند تصویر که از جمله ی هنجارهای ادبی هستند منحصر می شوند بدان معنا که از اقیانوسی بی کران تنها به آبگیری خرد که در برابر چشم نمایان است چشم دوخته و آن را پیج و تاب می دهند و علی القاعده این اتفاق منجر به تکرارهای مکروه می شود و روی گردانی مخاطب اما بسیار مسروم که امشب با قلمی آشنا شدم که تنها در سطح نمانده است و با ادراک جوانب جامع ادبیات کهن به سرودن می پردازد و در همین حال که از قلم اش پیداست تسلط بر فرم و معنا بسیار دارد اما هیچ تعصب و انحصاری نسبت به آن ندارد و حتی شعر سپید و نیمایی نیز می نویسد و ابایی از داخل کردن ترکیبات به روز نیز در غزل و ... ندارد اما با این تفاوت که در همین گونه ها نیز معانی بلند بالای شعر پارسی را می شود دید چرا که جان اش به این جهان خو کرده است و با تمام این احوال نکته ی دیگری که نمایان است زبان سلیس و روان اوست که مخاطب را به فرهنگ لغات ارجاع نمی دهد و فضل فروشی نیز نمی کند بلکه با سادگی و سلامت زبان مخاطب را به بیشتر خواندن ترغیب می کند درست مانند نگارنده که به محض خواندن اولین شعر تا ده شعر قبل از آن را هم با ولع خوانده است و بی کرانگی شعر پارسی را دیگر بار به عینه می بیند چرا که در آیینه ای صادق خالی از زنگار انحصار گرایی چشم دوخته است و امید آن دارد که شاعر زین پس بیش از پیش به انتشار و اشتراک جادوی شعر خویش همت نماید تا اوج عظمت و شکوه این گنجینه ی بی همتا حتی در یک نظر به چشم آید و جان مخاطب را زنده بدارد .
حرف آخر اما این که دست به نقد بردن در این گونه اشعار جسارتی خاص می طلبد و ذهنی قبراق و سرحال که اکنون هیچ کدام را ندارم و تنها به این مقدمه بسنده می کنم باشد که در شعرهای بعدی توفیق تحریر بر متن دست دهد.