خواب پائیزی

تا تو رفتی ،واژه ها درگیر یک طوفان شدند

واژه ها و دست هایم ِ،سست و بی ایمان شدند

لب گشودم نام زیبای تو را ،ای ماه شب

در همان شب که غزل ها زاده ی باران شدند

سیب سرخی چیدم و این آدمک های نجیب

مثل اختاپوس و شیطان، بر سرم ویران شدند

اسکلت های عجیبی راه خوابم را زدند

مست و هم آواز با تو، همدل و پیمان شدند

باد می پاشد تو را در خواب پائیزی من

از همان روزی که قلب واژه ها بی جان شدند

رفتی و من مانده ام با کوله باری از غزل

کاش می دیدی غزل ها زاده ی باران شدند.