از مجموعه غزلیات هیجان آبی
___________________________________
بـیـت ِ بـیـتــابـــی غـــــزل مـی ســازد از احـوال ِ آه
مـصــرعی درد است و آن دیـگــــر اُمـیـــدی از نـگاه
چـشـمهایـم هـر چـه مـرواریـد بود از عمـق ِ حُسن
یـک بـه یـک بـرچـیـد و گــردنـبـنـد ِ دلبـر شد به گاه
عـقـل ِ اشک آواز حـیــرانی بـه چشمم خوانـده بود
گـوش ِ دل را سُـرب پـُـر کـردم که سنگین شد نگاه
یار در آغـوش ِ بهـمن مست شـد چـون جام ِ مِـــی
عشق با خود سجده هایی غرق ِ مِــی دارد به راه
عشق یعنی سایه ایی شیرین تر از احیای خویش
خُــــسـروی افـروختن،آتـش شـدن بـا چـشـم ِ مـاه
مُــدّعـــی آمــــد بـبـوســـد کـُـنــج ِ دل،آتـش گـرفـت
ابــــر ِ دل خـاکـســتــر امّـا مـِهــــــر مـی زایـــد پـگاه
کـیـش ِ فـرزیـن مـیــدهـد نـازش،ولی رُخ بُرده است
کـاش مـیـگـفـتـم که با سـربـاز ِ مُــژگان رفـتـه شـاه
وقـت تـنـگ است ای غــزال،آسوده صیدم کرده ایی
پـای شـیـــر ابــرو هـلالـی بـنــد شــد در شــامـگاه
مـاه ِ عشق است،ای امیــــر،آری، ربیـع الاوّل است
ساغری پُر کن بنوش از چشم ِ مستش مِـی بخواه
______________________________________
امیــر علی مطلوبی (سخن سنج تبــریزی )
4/11/1391-04:20
تبریز11 ربیع الاول