جمعه ۷ دی
سروش و سه گلشن، دو قالب جدید در شعر فارسی(2)
ارسال شده توسط محمدعلی رضاپور(مهدی) در تاریخ : يکشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۷ ۰۳:۰۷
موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۷۱۸ | نظرات : ۳
|
|
ادامه ی معرفی دو قالب جدید شعری: سروش و سه گلشن(1)
پیش تر گفتیم که سه گلشن(سه باغ)، نام قالبی نوین در شعر است که در شکل اصلی خود، یک بیت آغازگر
به شیوه ی قافیه بندی مثنوی(یا قطعه) دارد و در ادامه، ابیاتی با قافیه بندی غزل(یا قطعه) و در پایان، قسمتی به عنوان پایانبخش آن می آید؛ مثلا
دو بیت به شیوه ی قافیه ی دوبیتی(یا چهارپاره) دارد یا یک بیت جداگانه.
سروده ای در قالب سه گلشن( از کتاب تا کهکشان ها)
«آقا! به دل نگیر اگر بیوفا شدم
|
|
یا یک ـ دو روز، از گل یادت جدا شدم»
|
جایی نمی رود دل شیدا. کجا رود؟
|
|
این دستِ دوست بسته سراپا، کجا رود؟
|
بستی مرا به خاطره ی بوی زلف خود
|
|
این مستِ مستِ مستِ تو تنها کجا رود؟
|
پروانه و طراوت پرواز و دشت گل
|
|
از التفاتِ گلشنِ زیبا کجا رود؟
|
پردیس نیست خوبتر از آستان تان
|
|
چشمم از این حریم مصفّا کجا رود؟
|
چشمم به خوشه های تماشا نمیرسد
|
|
بی توشه از کنارِ تماشا کجا رود؟
|
ای مهربان به زائرزارت! عنایتی
|
|
بیچاره، ناامید از این جا کجا رود؟
|
«جایی نمی روم. به تو وابسته، جان من
|
|
از آن گلِ است کوزه ی عاشقنشان من
|
دست نوازشی به سر خسته ام بکش
قربان مهربانی تو مهربان من!
و سه گلشنی دیگر از همین شاعر و همین کتاب تا کهکشان ها
«خواندن از نام دوست، شیرین است
|
|
مستی از جام دوست، شیرین است»
|
من کجا؟ گفتن از حبیب کجا؟!
|
|
ادّعایی چنین عجیب کجا؟!
|
آسمانها به چشم او مست اند
|
|
مستیِ چشمِ این غریب کجا؟!
|
من ولی می سرایم از چشمش
|
|
این کجا؟ چشم بی نصیب کجا؟!
|
می وزد نغمه های شیرینش
|
|
صبرِ بیچاره را شکیب کجا؟!
|
«یا محمّد! بخوان مرا ای دوست!
|
|
از عزیزان بِدان مرا ای دوست!
|
دوست دارم که با شما باشم
|
|
پیش چشمت نشان مرا ای دوست!»
|
|
|
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
|
این پست با شماره ۹۰۲۴ در تاریخ يکشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۷ ۰۳:۰۷ در سایت شعر ناب ثبت گردید
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
زیبا وقشنگ سروده اید
درپناه حق