پست های وبلاگ

سلام و درود مرا از قلب پذیرا باشید استاد نازنین جناب استکی بزرگوار امیدوارم سفرتان بی خطر باشد و طاعات و عبادات شما مورد قبول حضرت حق واقع گردد سرورم سالم بروید و سالم برگردید
عرض خاصی نیست بزرگوار چنانچه این خادم را یادگردید برای عاقبت بخیریم دعا کنید ممنون میشوم

صل الله علیک یااباعبدالله الحسین

عریضه ام : سلام بر دلِ مُصفّای حسین
به شوق و عشقِ زایران ... سِرّ و معمای حسین

عریضه ام : سلام بر دودستِ عبّاسِ غیور
به لحظه ی رکوعِ آب ز چشم ِ رعنای حسین

عریضه ام سلام بر گلوی دُردانه ی او
به صبر ِ ایوب بَرِ رُبابه آوای حسین

عریضه ام سلام بر جوان ( اِبنِ خونجگر )
به قاسم و به اکبر و زُهیر و سَقّای حسین

عریضه ام سلام بر زینب (دختِ حیدر ) و
سلام ِ رَبّ ِ ذوالجلال به دُختِ زیبای حسین

عریضه ام سلام بر دلاورانِ کربلا
حبیب و حُرّ و جملگی یَلانِ شهلای حسین

عریضه ام شفاعت و دعای قلبِ فاطمی
وَ " اِجعَل اللهُمَّ خُتامِ خَیرآ " ی حسین

بداهه
سلام استاد
زیارتکم مقبول بضیاع قلبکم من نورالحسین ع و اصحابه اجمعین سلام الله علیهم
(طاهره حسین زاده )

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ

درود استاد استکی بزرگوار!
بالاخره اربعین حسینی نیز از راه رسید و ما همچنان التماس دعای زیارت حسین (ع) و عاقبت به خیری داریم.

در پاسخ به سوالِ حس‌برانگیزِ «عریضه‌ای ندارید؟» استادِ فرهیخته‌ی سایت شعر ناب، جنابِ استکی بزرگوار که از مسافرانِ اربعینیِ کربلا، در سال ۹۷ هستند:
فضای دشتِ نینوا، پر از نوای عاشقی است؛
نمای زخمِ کربلا، شکفته چون شقایقی است...
درونِ سینه‌ام تپد، تبِ حریم و حرمتش؛
«عریضه‌ای» ندارد این دلم؛ به جز، زیارتش...
تو ای مسافرِ حرم! سلامِ دل، به او ببر!
به جز صفای سینه را، نخواهد این دلم، دگر!
بگو برای دیدنش، به رنگِ خون شده دلم!
به سانِ جامِ ارغوان؛ خُمِ جنون شده دلم!
بگو هوای ابری دلم، پُر از، تبِ غم است؛
کبوترِ وجودِ من، اسیرِ بندِ ماتم است...
بگو که خسته شد دلم، از این جهانِ چون قفس؛
به جز تبِ محبّتش، نمی‌تپد، در این نفس...
جز او، برای عاطفه، گلی زِ جان، نچیده‌ام؛
جز او، برای «حسّ دل»، سرودنی، ندیده‌ام...
نهانِ دفترِ دلم، زِ هر کسی، زدوده‌ام؛
سرودِ عاشقانه‌ای، برای او سروده‌ام...
دوای زخمِ قلبم و، شفای سینه‌ام، حسین؛
دمای مهرِ جانم و، صفای سینه‌ام، حسین...
سلامِ من رسان به آن، عموی دشتِ نینوا!
ابوی فاضلِ حرم؛ رشیدِ صحنِ کربلا!
به آبِ تشنه‌ای که دل، دهد برای عاطفه؛
به دستِ نخلِ باورش؛ به قلبِ پای عاطفه...
ضریحِ او ببوس و کن، دمی دعا، زِ جان، مرا؛
که تا بیایم و شود، غمِ دلم، زِ من جدا...
شود، «نهانِ حسّ جان»، پر از صفای مهرِ او؛
حرارتی بگیرد این، دل از دمای مهرِ او...
***
سلام بر دلِ ربابِ نازنین؛ به اصغر و،
به اسوه‌ی شکیب و صبر، زینب و، به اکبر و،
به هر کسی که از صفا، تپیده نبضِ بیعتش!
به هر دلی که از وفا، دمیده وردِ غیرتش!
حبیب و حرّ و هر کسی، که کرد، یاری حسین؛
فدای راهِ او شد و، رسید تا، به حورِ عین...
زهرا حکیمی بافقی (الهه‌ی احساس)