آدمی از بدوِ تولّد موردِ تعدّی و تجاوز و خیانت قرار گرفته و ضربات و خساراتِ محلکی بر جسم ، روح و روان و نیز ذهنیّت و بایگانیِ باورهایش که به مرور ماهیّت و شخصیّت و همچنین الگویِ واکنش ها و نوعِ زیستنش را ساخته و دست مایه ای برایِ شکلِ رفتار و کردار و نحوه یِ مواجه شدنش با مسائلِ زندگی می گردد ، وارد می آید.
تجاوز و تعدّی را می توان به چند دسته تقسیم نمود که عبارت است از :
1- تجاوز و تعدّی جنسی.
2- تجاوز و تعدّیِ جسمی.
3-تجاوز و تعدّیِ روحی ، روانی ، شخصیّتی و اخلاقی.
4- تجاوز و تعدّیِ اعتقادی.
تعدّی و تجاوز آنچنان که درباره یِ این واژه رایج و متداول است فقط مربوط به مسائلِ جنسی نمی شود و به نظرِ بنده هر آنچه با زور و ارعاب و نیرنگ و مکر و حیله و هر توجیه و بهانه و ترفندِ تبلیغاتی و دست آویزی به آدمی آسیب و خسارت وارد آورده و حقوقِ مسلّم و اساسیِ انسان را نادیده و مخدودش و آزادی هایش را سلب و در حیطه یِ خصوصیش مداخله و احترام و عزّتش را خدشه دار ساخته و موجبِ تحقیر و توهین و شکستش گردد و راه هایِ دسترسی به حقیقت را از او دریغ ورزد و سانسورش کند تجاوز و تعدّی محسوب شده و آسیب به حریمِ وجودیِ بشر قلمداد می گردد.
تعدّی و تجاوز متأسقانه از کانونِ خانواده و از سویِ نزدیک ترین اشخاص به انسان یعنی پدر و مادر آغاز می گردد و پس از آن می توان تعدّی و تجاوزِ خویشاوندان ، تعدّی و تجاوزِ محیط ، تعدی و تجاوزِ سنّتِ رایج ، تعدی و تجاوزِ فرهنگِ حاکم ، تعدی و تجاوزِ تاریخچه یِ وراثتی و نیز پیشینه یِ ملّی و روش ها و شیوه هایِ متداول و بسیاری دیگر از عواملی که در زندگیِ یک شخص تأثیر گذار بوده و ناخواسته آنان را به خود می پذیرد را از جمله خیانت هایِ بزرگ به یک آدمی برشمرد.
تأسی نکردن به پویش و بررسی و مطالعه یِ دقیق و عمیق به عنوانِ اصلی مهم و ضروری در کسبِ اطلاعاتِ روزِ دنیا و دست یابی به بهزیستی و آشنایی با درست ترین نوعِ راه کارهایِ منطقی و متعهّدانه برایِ پرورشِ نسلِ بشری جهتِ رسیدن به همزیستیِ مسالمت آمیز ، کاربردِ روش ها و شیوه هایِ غلط و ناکارآمد و غیرِ مدنی و منسوخِ تربیتی ، ندادنِ آگاهیِ صحیح به زیباترین شکلِ ممکن از راهِ بهترین مِتدِ آموزشی ، متناسب با هر دوره یِ سنی ، نساختنِ الگویِ رفتاریِ شایسته از خود ، بی خبری از نیازهایِ اساسی ، بدآموزی هایِ کوچک و بزرگ و بی مسئولیّتی در قبالِ منش و شیوه یِ کردار و نوعِ مواجهه با مسائل در ارکانِ مختلفِ زندگی و قرار ندادنِ وقت کافی به منظورِ رسیدگی به مناسباتِ عاطفی و فراهم نیاوردنِ امکانِ کشف و بروزِ قابلیّت ها از جمله تعدّی و تجاوزاتی است که والدین و اعضاءِ خانواده و خویشاوندان به یک انسان حتّی پیش از تولّدِ وی در قبالش اعمال می دارند.
نبودِ احساسِ مسئولیّت در قبالِ نوع و شیوه یِ زیستن ، سرنوشت و آینده یِ نسلِ انسانی و بی توجّهی به مشکلات و معضلاتِ موجود ، نادیده گرفتنِ حقوق و ورود به حیطه یِ خصوصی به اشکال مختلف و عدمِ رعایتِ آنچه می تواند منافعِ عمومی در راستایِ زندگیِ مسالمت آمیز را تأمین گرداند ، سودجویی هایِ شخصی ، استفاده از ترفندها و روش هایِ غیرِ اخلاقی ، وارد ساختنِ خسارت و آزار و زیان ، سلب کردنِ ابتکارِ عمل و جلوگیری از تحقیق و پویش و بروزِ خلّاقیّت و قابلیّت هایِ انسانی ، پدید آوردنِ هرگونه اجبار برایِ پذیرش و انتخاب ، دامن زدن به مسائلِ تفرقه افکنانه ، ایجادِ جنگ و خشم و نفرت و ده ها موردِ دیگر تجاوزاتی است که محیط و پیرامونِ زندگی درحقِّ نوعِ بشر می نماید.
سنّت هایِ غلطِ به جا مانده از پیشینه یِ تاریخی و فرهنگی و نیزِ عدم بازنگری و اصلاحِ آنچه بینِ اعضاءِ یک جامعه رایج و متداول می باشد نیز می تواند شخص را از لحاظِ فکری ، اعتقادی و روحی و روانی موردِ آزار و تعدّی و تجاوز قرار دهد و ناهنجاری ها و بداخلاقی ها و معضلاتِ عدیده را نسل به نسل به گونه یِ بشری انتقال دهد.
همین موارد باعث می گردد زندگیِ نسلِ بشری همواره از ابتدا تا اکنون پر از صحنه ها و خاطراتِ دل خراش ، منزجر کننده و مشکلات و مخاطرات و نافرجامی ها و ناکامی هایِ تأسفبار و توأمان با امراض و دردها و کشمکش ها و بهران هایِ ویرانگر باشد و نتواند در امنیّت و آرامشِ مطلوب زندگیِ سراسر حاصل ، لذّت ، زیبایی و افتخاری را برایِ خود رقم زند.
همین دلایل کافی است تا اذهان و اقرار شود هیچ گناه کار و جنایت پیشه ای در دنیا وجود ندارد و اگر هم خطایی از کسی سر زند تمامِ نسلِ بشری به علّتِ کم کاری ها ، خیانت ها ، بی توجّهی ها ، خودخواهی ها و بی مسئولیّتی هایشان در قبالِ یکدیگر در آن شریک می باشند و هرگز اجازه ندارند راحت ترین راه یعنی حذفِ همنوعِ قربانیِ اتّفاق و یا گرفتارِ دام هایِ بیشمارِ تنیده شده از غفلتِ انسانی را انتخاب و اتّخاذ نمایند.
فراهم نبودنِ بستر و محیطی که انسان بتواند کنارِ یکدیگر در صلح و امنیّتِ کامل به تعاملی فراگیر جهتِ ریشه کنیِ مشکلات و معضلاتِ شخصی و اجتماعی با کمکِ تجاربِ مفید ، کارآمد ، مطمئن و سازنده یِ خویش بپردازد همچنان راه را سویِ زوال و انقراضِ نسل بشری هموار و آدمی را به سرعت سمتِ تباهی گسیل می دارد.
پایان.
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
| 
شاهزاده خانوم
سیاوش آزاد
به نام یگانه خدای هستی بخش
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
بهروز عسکرزاده
سید محسن نصرالهی 
منوچهربابایی 
