سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 5 آذر 1403
  • روز بسيج مستضعفين، تشكيل بسيج مستضعفين به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
24 جمادى الأولى 1446
    Monday 25 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۵ آذر

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      طریقت دوست داشتن خدا
      ارسال شده توسط

      مهدی

       در تاریخ : سه شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۵ ۰۴:۲۴
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۵۱۸ | نظرات : ۴
      به نام خدا
       
      طریقت دوست داشتن خدا
       
      در ذهن کلاغ سوالی بود و آن اینکه چه کسی بیشتر از همه خدا را دوست دارد ؟
      برای یافتن پاسخ سوالش به کنار برکه ی کوچک وسط جنگل رفت و گفت چه کسی خدا را بیشتر از همه دوست دارد ؟
      بلبل که بر روی شاخه ی درخت نشسته بود نغمه سر داد و گفت که من خدا را از همه بیشتر دوست دارم .
      آب برکه تا پاسخ بلبل را شنید موجی برآورد و گفت : نه !! من خدا را بیشتر از همه دوست دارم .
      مورچه دانه ای را که برای توشه زمستانش جمع کرده بود را بر زمین انداخت و گفت : من از همه ی شما ها خدا را بیشتر دوست دارم .
      کم کم در بین آنها بحث بالا گرفت و هر یک می خواست که ثابت کند بیشتر از دیگری خدا را دوست دارد .
      لاکپشت پیر که از دور نظاره گر این گفت و گو بود ؛ جلو آمد و گفت : مورچه خدا را بیشتر از همه دوست دارد .!!!
      برکه و بلبل به لاکپشت اعتراض کردند و گفتند که به چه دلیل تو میگویی مورچه خدا را بیشتر از همه دوست دارد ؟
      لاکپشت گفت : هر یک از شما در گفتن پاسخ کلاغ توانایی خود را به رخ کشیدید و بعد گفتید که خدا را بیشتر از همه دوست دارید . و رو به بلبل کرد و گفت : تو نغمه ی خوش خود را به رخ خدا کشیدی و گفتی که او را دوست داری ؛ و دوباره رویش را به طرف برکه چرخاند و به آب گفت : تو نیز مانند بلبل قدرت امواج خود را به رخ کشیدی و ادعا کردی که خدا را بیشتر از همه دوست داری غافل از آن که این نعمت ها را خود او به شما داده است . اما مورچه نه تنها توانایی خود را به رخ نکشید بلکه توشه ی زمستان خود را نیز بر زمین انداخت و در آن حال اعتراف کرد که خدا را بیشتر از همه دوست دارد .
      آری حواسمان باشد که در موقع ادعای دوست داشتن خدا از خویش رهایی یافته و فقط او را در نظر داشته باشیم .
      نویسنده : بنده ی حقیر مهدیار
      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۷۶۹۷ در تاریخ سه شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۵ ۰۴:۲۴ در سایت شعر ناب ثبت گردید
      ۵ شاعر این مطلب را خوانده اند

      مرجان تاج دینی( دریایی)

       ،

      مهدی کشاورز امامی ( مهدیار )

       ،

      فاطمه باقری (سایه)

       ،

      صحبت پارکی(صُبی)

       ،

      امین فرومدی

      نقدها و نظرات
      مرجان تاج دینی( دریایی)
      مرجان تاج دینی( دریایی)
      سه شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۵ ۰۵:۰۵
      خندانک خندانک خندانک
      مهدی
      مهدی
      سه شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۵ ۱۰:۰۹
      خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
      ارسال پاسخ
      صحبت پارکی ( صُبی )
      صحبت پارکی ( صُبی )
      پنجشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۵ ۰۴:۵۴

      ادیب فرزانه
      جناب مهدیار
      بسیار زیبا و در خور درنگ
      سلام
      مهدی
      مهدی
      جمعه ۲۷ اسفند ۱۳۹۵ ۱۶:۰۳
      درود بر شما بزرگوار
      نظر لطفتان است سپاس
      خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
      ارسال پاسخ
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۳ ساعت پیش       زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۲۰ ساعت پیش       مهرداد مانا مهرداد مانا
      ۴ روز پیش       ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
      ۴ روز پیش       طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      ۵ روز پیش       محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
      ۵ روز پیش       علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
      ۶ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      نادر امینی (امین)

      مخدرگر شفا می داد خود شفا بخش خودش می بود مقصر آنکسی بودست مخدررا شفا دانست
      ساسان نجفی(سراب)

      نیست جز عشق خالق هستی نام و نشان دلم
      میر حسین سعیدی

      مست از فدا نمودن سر را جدا نمودن ااا بر سر نیزه رفتن عشق از خدا ستودن ااا اشاره به حدیث قدسی من عشقنی عشقته وااا ن
      نادر امینی (امین)

      من از آنروز دیوانه لایعقل بشدم روی ماه توبدیدم سوی میخانه شدم تن وجان را برهیدم به فراموشی دل بشکستم دل خودرا سوی میخانه شدم بدر میخانه رسیدم همه دیدم مدهوش زخود وبیخودی اکنون برستم به نهانخانه شدم درنهانخانه نیافتم جز سرگشتگی روح وروان وزنهانخانه شتابان سوی بتخانه شدم چو نهانخانه و بتخانه ومیخانه همه بی روح بدیدم یکسره سوی ازل تاختم و سوخته هشیار شدم
      میر حسین سعیدی

      ما سر ز تن و دل ز جهان رسته و مستیم ااا بر زلف چلیپا دل خود بسته شکستیم ااا نزدیک دل شکسته شد منزل آن یار ااا در دل دل خود شکسته هستیم

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      2