پست های وبلاگ

به حرمت دستهایت، وسوسه ی لمس هیچ گلبرگی را نپذیرفته ام و به حرمت چشمهایت  فرصت غرق شدن خویش به هیچ دریایی نداده ام. 
 در این ولایت که هوا را هم میفروشند و دشنام را با روکش ترانه ، من به کدام قرن تعلق دارم که هنوز میگویم دوستت دارم . 
  اگر آمدی من  زیر تابوت خویش هستم به دنبال داروی خواب و گناهت تو این بود ابر بودی و نباریدی 
 ماه بودی و نتابیدی 
جنین عاشق شده ام را ستمگرانه نزاییدی
رفتی
و ندانستی مرا هم در چمدانت گذاشته ای
و تفاله ام را در وعده گاه
اگر آمدی 
برایم شعری بخوان
که قافیه اش عشق باشد
ردیفش من....