پست های وبلاگ

وقتی میخوای همون چیزی بنویسی که یکی دیگه قبلا نوشته، چرا مینویسی؟ متاسفانه اکثر شعرای زمانه دارن همون راهی رو میرن که یکی قبلا رفته... بذار یه مثال بزنم: اگر من میخوام شعر سپید بنویسم و بیام برداشت کاملی از اشعار سهراب رو در اشعارم پیاده کنم، مطمئنا تعداد زیادی از مخاطبین عام برام به به و چه چه میکنن، اما آیا این تعاریف متعلق به من هستند یا سهراب؟!؟ چند وقت پیش داشتم فکر میکردم دلیل ماندگاری و موفقیت آثار برخی شعرای گذشته چیست؟ و به سه نکته اساسی رسیدم: 1- فرزند زمان خود بودن. 2- حفظ تفاوت با آثار ماقبل خود و همچنین آثار هم عصر خود.  3- از دل و ایمان خالق اثر برخواسته شدن. پس بنابراین قبل از نشر هر گونه اثر هنری باید اندکی تامل کرد که آیا این اثر شرایط سه گانه ی نام برده را دارا ست یا خیر؟ و اگر پاسخ مثبت بود، تصمیم به انتشار گرفته شود. اینگونه شاید میزان خلاقیت در آثار، کمی رشد و نمو پیدا کند.