پست های وبلاگ

به نظر و زعم خویشتنم ،قدما و پیشینیان از آنرو بحر و اوزان برای سرودن اشعار بخصوص غزل در نظر گرفته بودند،نه بهر ایجاد محدودیت یا تکلفی بی هدف مثلا محدود نمودن قلمرو ادبیات از دسترس عامه،بلکه بدین دلیل بوده است : همچنانکه عاشق در رنج و فراق و غم و اندوه و جانفرسایی از دست معشوق بوده ،قرار بر این نهاده شده که حتی عاشق در به تصویر کشیدن تمایلات ، رنجها و دردهایش در اوزان و بحرهای گوناگون به دردسر بیافتد و در این مسیر نیز دچار رنج کشیدن شود! که در این راه ناخواسته عاشق دست به ابداع و خلق تصویرات ذهنی ، تشبیه ها ،استعاره ها و زیبایی هایی زده است که همه برخاسته از عشق بوده است نه چیز دیگر. ازیرا برای اینهمه زیبایی ، جز اینچنین وجه تسمیه ای نمی توان تصور کرد. براستی که عشق زیباست! 

یاسر