سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        دو بيتى هايى به گويش قدیم قاينى
        ارسال شده توسط

        محمد حسین پژوهنده

        در تاریخ : يکشنبه ۱ تير ۱۳۹۳ ۰۲:۱۹
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۳۵۱ | نظرات : ۲
         
        اسيرِت تَه شُدُم ارگفتى خوارى
         شُدُم بيمار ورگفتى تو زارى
        شُدُم تَه ديمنه از عقش تو گفتى
         نگيرُم هيژوَخ مَه ديمنه يارى
         
        asired ta shodom argofti xâri
        shodom bimâr vargofti to zâri
        shodom ta dimna az eshqe to gofti
        nagirom hêj vax ma dimna yâri
         
        دلُم واى دل تو پرخو خَى شُه اَخِه
         اَلَه خونُ ملَه خو خَى شُه اَخِه
        هنو تَا وَه خونى دل وركَه از عقش
         كه سرگردون لَا خو خَى شُه اَخِه
         
        delom vây del to por xou xay sho axe
        alaxouno malaxou xay sho axe
        hanou ta va xoni del varka az eshq
        ke sargardoune laxou xay sho axe
         
        تو خو وَه مَامِگى اَ:شهر اَدر شِم
         بشِم از قومُ خيشو مّا بدر شِم
        گرفتُم اسپ پيشونى سُفيدِه
         كه تَه از چينو ماچيم دورتر شِم
         
        to xo va ma megi a:shahr adar shem
        beshem az qowmo xishou ma bedar shem
        gereftom aspe pishouni sofide
        ke ta az çino mâçim dour tar shem
         
        دو مرغَاوى بُدِم دو غو دو لگ‏لگ
         دو پَه‏ليستوُ دو كفتر دو چكاوگ
        اِشتَو پَر مِه‏كشيدِم بال دربال؟
         به اَرمُؤ هردو وَا هم اِندگ اِندگ!
         
        do morqavi bodem do qou do laglag
        do palistou do kavtar do çakâvag
        eshtaw par mekashidem bal dar bal!
        be armö har do vaham endag endag!
         
        شُدُم بى در بلا اِشتَو ننَالُم ؟
         جدا از دلبرُم اِشتَو ننَالُم ؟
        دلُم خوش بُه كه يارُم پر بفايِه
         تَه يارِش كِه حالا اِشتَوننَالُم ؟
         
        shodom bi darbalâ eshtaw nanalom?
        jodâ az delbarom eshtaw nanalom?
        delom xosh bo ke yârom por bafâye
        ta yâresh ke hâlâ eshtaw nanalom?
         
        درى گلخونه گم شُه واى گُلِه مَه
         گرفته هر گلِه بوى گُلِه مَه
        خدايا كى متونُم واشنَاسُم ؟
         كزى مِندَو كدونِه نوگُلِه مَه ؟
         
        dari golxouna gom sho vây gole ma
        gerevta har gole bouye gole ma
        xodâyâ kay metünom vâshenasom?
        kazi mendow kadoüne nowgole ma?
         
        ازو دَم كِه مَه وَر دلبرنگا كِه
         به عقشى اى دلِ خور مبتلا كِه
        برَى وستُندَنى اِشتو نكِردُم
         رغيبُم بومَه اير از مَه جداكِه!
         
        azoü dam ke ma var delbar negâ ke
        be eqshi ei dele xor mobtalâ ke
        beray vastondani eshtow nakerdom
        raqibom büma ir az ma jodâ ke
         
        واى از او رو  كه غصَّو رو هَما كِه
         چَبُ:شور از ميشو چُپـُّو رگا كِه
        دلِه مَس سختر از فولادُ اَهِه
         كه وينَه سنگِه بيدادى چها كِه!
         
        vây az oü rö ke qossaw rö hamâ ke
        çabo:shur az mishö çoppü ragâ ke
        dele mas saxtar az foulâdo ahe
        ke bina sange bidâdi çehâ ke!
         
        كلاَونگِ تونوم بى چُو وُ رِسموْ
         مِگى اِفتيدهَ‏يُوم ههَ:مينْ طلِسمُوْ
        دلَنَدرواىْ تونوم شُم تهَ خروسخوُ
         چَشُو:مّهَ وايهَ شوَ ور طاق آسمُوْ
         
        kalavange tonom bi çô wo resmô
        megi eftidaiom ha:min telesmô
        delandarvây tonom shom ta khorôsxô
        çashöm:a vâya shaw war tâqe âsmô
         
        دَهمَ مهَ‏ليده‏يى بلبل بِرَيچه؟
         وَه‏همَ جولغيده‏يى آى گل بِرَيچه؟
        مگه دنيا به پيشون خو رسيده
         هم ايساخ مونده شُلّ و مُل برَيچه؟
         
        daham malidaei bolbol beray çe ?
        vaham jolqidaei ây gol beray çe ?
        maga doñyâ be pîÙön xo rasida ?
        hamisâx monda shollo mol beray çe ?
         
        كلاَونگُم كلاَونگ تونوم مَه
         پُوْلِ مُغْنَا، دَلَهنگِ تونوم مَه
        نگايِه ورسرِ شُوْنَى خو بنداز
         چه گل وَر چولِك، أَوَنگِ تونوم مَه

         
        kalavangom kalavange tonom ma
        pôle moqnâ dalahange tonom ma
        negâye var sare shünay xo ßendâz
        çe gol var çölek avañge tonom ma
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۴۰۲۵ در تاریخ يکشنبه ۱ تير ۱۳۹۳ ۰۲:۱۹ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۶ شاعر این مطلب را خوانده اند

        معصومه عرفانی (عرفان )

         ،

        محمد حسین پژوهنده

        ،

        میثم دانایی

         ،

        باقر اللهیاری

         ،

        علی ابرار

         ،

        صفیه پاپی

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۲ روز پیش         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        ۲ روز پیش         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۳ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۴ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۴ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۴ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۴ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        مدینه ولی زاده جوشقان

        تو ای آن که در قلب و روح منی اا خداوند حکمت خدای غنی اا به اطراف خود هم نگاهی بکن اا بتابان بر این سر زمین روشنی مدینه ولی زاده ی
        مریم عادلی

        درود برشما شاعر نیک سرشتتتت کاش دنیااز فکرتان مینوشت
        نادر امینی (امین)

        مرده آن است که نامش به نکویی نبرند ورنه هرمرد تبهکار به جهان زنده بود لیک مرد فداکار فلکی زنده کند دست دردست فقیران دهد و خرج یتیمان بکند این چنین که رسم خردی درجهان زنده بود پیش یزدان همه از فقر وغنیآن برازنده بود نه ستم بیند و نه ستمکار بود عاقبت در پی عقبی رود پا زدنیا بکشد
        مریم عادلی

        دستها خالی اند ازسخا و سلامممممم هیچ چیز پس نجو ای نکومرد تام
        نادر امینی (امین)

        توکز محنت دیگران بی غمی نظر کن به مسکین که نامت نهند آدمی چو عضوی بدرد آورد روزگار تو عضوی زمسکین بشو تا شود برقرار درون فروماندگان شاد ز فردای عقبی همی یاد کن بخوانی بنی آدم اعضای یک دیگرند ولی در برون آبرو می برند

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1