پست های وبلاگ

بادرود و سلام بر همه ی دوستان گرامی مدیریت محترم ساید و همه ی عوامل دیگر که بار سنگینی را به راستی بر دوش دارند. می خواستم از باب مزاح فرض می فرمایید یا جدی مطلبی را بیان کنم من دوسه سالی است که عضور سایتهای ادبی مانند شعر نو داستانک و .... هستم . افتخار یافتم که اینجا هم باشم با کمال افتخار اما دوستان عزیز آیا تا حال پرسیده اید که ما چرا اشعارمان را در این سایتها می گذاریم ...؟! یبه راستی میدانم که برای فخر فروشی افاده و خودنمایی و خود ستایی نیست بیشتر دوستان شعر می سرایند و به مخاطبان میدهند که روی آن نظر بدهند و تازه در این سایت امکان انتظار نقد هم هست که اکثرا می گذارند اما من خیلی جالب بود برام همه ی دوستنان فقط تبریک می فرستند و شاعر با درود و سلامت باشی و ممنون ولطف دارید و ... جوب میدهد وقتی خوب توجه کردم تنها  چند جمله کم داشت اینکه در جواب بفرمایند خدا مردگان شما را رحمت کند ماجور باشید خدا اجرتان دهد و از این قبیل جوابها کم بود یا برعکس بگویند مبارک باشه انشاالله برای آقا زاده ها و یا دخترتون ........! خلاصه اینکه من جز مواردی نقدی ندیدم چون خودم یکی از آنهایی هستم که ابدا ستایش بی خود را دوست ندارم از جنبه تعاف اگر شعری خوب است خوبیهایش را بیان فرمایید و در کنار آن به ضعفهای زبانی آرایه ای مفهومی و شعر بودن آن هم توجه رمایید و نترسیم از اینکه کسی را نقد کنیم یا نقدمان کنند که اگر اینگونه باشد تا چند سال دیگر همه شاعران برجسته ای خواهیم بود که شعر هایمان سالها قبل از خودمان دار فانی را وداع می فرمایند ...! پس بیایید جانانه و شجاعانه نقدکنیم و نقد پذیر باشیم تا حد اقل از این همه شاعر چند نفری شاعر بمانند ....! به قول یکی از دوستان دراین زمانه شاعران به اندازه ی تمام شعر های گفته شده در ایران زیاد شده اند و شعر ها به اندازه ی تمام شاعران گذشته کم شده اند / درود بر همگی