آنها که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال، شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک، نبدند به روز
گفتند فسانه ای و، در خواب شدند
.............................................
با درود
درود و سپاس
عزیزان و یاران، خواهران و برادران
آنچه در این مقال می نگارم، بی پیش نویس است
بی متن تنظیم شده از پیش، باشد که بهتر بر دل بنشیند
آنهم در نیمه شامگاه و پاسی مانده تا بامداد
تازه از راه رسیده ام
برخی از بزرگواران، حقیر کمترین را می شناسند
آنهم به فیض حضورم در سایتهای ادبی دیگر
آنگاه هم که آمدم، بنا به دعوت و معرفی برخی عزیزان حاضر در این سایت بود، که تمامی از اهل فضل اند و
ادب
عزیزانی که چون حقیر، دل شکسته بودند و آزرده خاطر
عزیزانی که با هزاران امید، روزها و شبهای خویش را بی چشم داشت و بی توقع، مبذول سایتهای ادبی دیگر
فرمودند، تنها بدین امید که خلوت گاهی بیابند برای بیان آنچه در دل داشتند و برخامه می نگاشتند
اما وقتی که به خویش آمدند، بار عظیم دل شکستگی ها را بر شانه های احساس خویش دیدند
یاران و عزیزان
ما بدین جای، تنها بر یک حجت گرد آمده ایم
و بر این ایمان حضور داریم تا از شرافت قلم بگوییم
از روح متعال انسان بسراییم
از دردهای لاعلاج آدمی بسراییم
از بغضهای فرو خورده گوییم
که ما را از دنیا همین بس است و لا غیر
که ما را به مناسبات دنیایی کار نیست
که اگر حساب دنیا سرمان می شد، شاعری پیشه نمی کردیم
که حرف از احساس نمی زدیم
که از آمال آدمی نمی سرودیم
نیامدیم که ما را بخوانند
که آمده ایم از ما بخوانند
تا بدانند، آنچه ماناست ، ذات متعالی انسان است
ما، در آن سرزمین بالیده ایم که بر سخنورانش فخر می ورزد
ما فرزندان آن سرزمینیم که مردمانش را به فرهنگ می شناسند
از همین روست که آسمان ادبمان، لبریز از ستارگانی ست که در مقام قیاس با ادیبان دیگر ممالک، کهکشانی
را مانندند
و از همین روست که ما حتی آنگاه که می خواهیم بر سلطانی از سلاطین خویش ببالیم، از میان چند صد
سلطان تاریخ چند هزار ساله مان، بر کوروش بزرگ می بالیم
که پیش از آنگه کشور گشا باشد و امپراطور دنیا، تجسم و معیار روح متعای انسان بود
و از همین روست که بیش از تمام میراث وی، منشور او را ، که استوانه ای کوچک بیش نیست، بر تارک
مفاخرمان می نشانیم
.
یاران
عزیزان
ما بدین جا، نه پی حشمت و جاه آمده ایم . . .
ما آمده ایم که بسراییم
بر محاسبات دنیایی
ما را از میان تمام مظاهر دنیا، همین بس است
و سعادتی عظیم خواهد بود
اگر که مصرعی و بیتی، ماندگار گردد و ابدی
تا چرخ گردون بر ما چه خواهد؟
.
موفق و پاینده باشید
شاعرانگی تان مستدام و روزگار به کام
تا درود دیگر بدرود