سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 1 آذر 1403
    20 جمادى الأولى 1446
      Thursday 21 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        پنجشنبه ۱ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        *راست ِ کار ِ خودته*
        ارسال شده توسط

        شاهزاده خانوم

         در تاریخ : ۱۱ روز پیش
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۶۵۷ | نظرات : ۹۵
        یکی از من‌هایی که در وجودم زندگی می‌کند، دوست دارد دست‌پرورده‌ی *عجله* باشم.
         بررسی شرایط، مقدمه چینی، مطالعه پیش از انجام کاری، برای او هیچ مفهوم خاصی ندارد و تا افکارم چیزی برای خود بلغور می‌کند؛ *من* ِ عجول و سرکش آب را بر سرم داغ می‌کند و هی سیخونک می‌زند و می‌گوید؛ «دِ بِجُنب دیگه! اِنقد ماست‌بازی در نیار!... پاشو یه کاری کن!»
        بعد هم انواع و اقسام لیچارها را بارم می‌کند و باز می‌گوید: «نه، اصلا اینطوری نمیشه، تو مال این حرفا نیستی، باید یه کلاس خوب عجله واست پیدا کنم، اگه استاد عجله بشی دیگه کار تمومه» و من همیشه این سوال برایم پیش می‌آید؛ «آخه یِرخی و با دست‌وپایی شکسته چی تمومه؟» 
        ولی تا به حال جرات نکرده‌ام به *او* من‌فهم کنم که با عجله‌ی جنابعالی، بیشتر اوقات با مغز زمین خوردم. بس که حرف حساب توو کتش نمی‌رود و اگر زبانم لال، روزی روی حرفش، حرفی بزنم یا سوالی بپرسم به تریج قباش بَرمی‌خورد و دیگر آب روی آب بند نمی‌شود؛ از این‌رو *من* ِ حرف گوش‌کن و فروتن فقط می‌گویم چشم!... 
        بالاخره سِرچیاتش در اینستا نتیجه داد و استادی خوب، با دستمزدی فضایی برایم دست و پا کرد تا حسابی در عجله کردن تبحر پیدا کنم.
         روز اولی که برای کلاس درس آنلاین حاضر می‌شدم؛ لقمه‌ی نان‌وپنیروگردویی برایم گرفت و گفت: «واست خوشحالم من‌جون، دیگه خیلی زود به سر منزل مقصود می‌رسی» *من* هم با بی‌تفاوتی شانه‌ای بالا انداختم.
        بین خودمان بماند؛ بیچاره وقتش را هدر داده و پولش را توی جوی آب ریخته، خانه‌ی آقا مقصود عجله‌بند کوچه پشتی ماست و دستمزد اندکی هم می‌گیرد. 
        اما خوب که فکرش را می‌کنم، می‌بینم خداراشکر که یادش نبود آقا مقصود عجله‌بندی هم داریم؛ چرا که او بسیار بی‌کلاس و دردناک کار می‌کند. شاید برای همین است که بیشتر *من‌های* پوست‌کلفت و مقتصد قدیمی، با او مراوده می‌کنند.
        آقا مقصود عجله‌بند، هر روز بلااستثنا پس از تدریس، عجله‌ها را با یک سیم بُکسل به ناف شاگردانش می‌بندد و آنها را با اُردنگی راهی یک روز پر عجله می‌کند، حالا بماند که درصد دست و پا شکستگی در هر شخصی چقدر است.
        ولی در کل مهم این است؛ بر اساس تحقیقاتی که انجام داده‌ام، چه آقا مقصود عجله‌بند شِپِشووو باشد یا یک استاد ژیگول مگول پولکی آنلاینی، نتیجه یکی‌ست و آن گاهی رسیدن به هدفی نصفه‌نیمه که صنار ده شاهی نمی‌ارزد و گاهی هم اصلا نرسیدن.
        اما نمی‌فهمم چرا *من* قبول نمی‌کند و فقط می‌گوید؛ «عجله کن!...»
         و توجیهَش هم این است که وقتی می‌گویند *عجله کار شیطان است* باید تا ته خط بروی، چه بسا که شیطان با همین عجله‌هایش توانسته سَر خیلی‌ها را زیر آب کند و به هدف شومش برسد.
        ولی *من* هر چه بالا و پایین می‌کنم، می‌بینم اتفاقا شیطان هیچ عجله‌ای در گولمالی و سرکیسه‌کردن قربانی‌هایش ندارد و وقتی سوژه‌ای پیدا می‌کند بسیار صبورانه و با وقار طعمه‌اش را زیر نظر می‌گیرد تا سر بزنگاه عصاره خوبی و مهربانیشان را بِمَکد...
        این سطحی‌نگری‌هایش را دیگر نمی‌دانم کجای دلم بگذارم که هنوز نمی‌داند هر کار بدی را به شیطان بدبخت نسبت می‌دهند.
        بگذریم؛ 
        از وقتی در کلاس عجله شرکت می‌کنم بیشتر با مغز زمین می‌خورم ولی خوشبختانه مغزم تنها مو برمی‌دارد.
        *من* هم چپ و راست، سرکوفت می‌زند و همکلاسی‌هایم را به رُخم می‌کشد. مارموزها از رده‌ی تحقیقاتم خارج‌اند. نمی‌دانم چگونه با عجله کارهایشان را راست و ریس می‌کنند. 
        یا من خیلی دست‌ و پا چُلفتی هستم یا آنها با استاد عجله زد و بندی دارند و کاسه‌ای زیر نیم کاسه‌شان است ولی بی‌وجدان‌ها نَم پس نمی‌دهند. 
        شاید گزینه‌ی سومی هم باشد؛ هم‌کلاسی‌هایم *من‌هایی* هستند که مجبورند حفظ ظاهر کنند و صورتشان را با سیلی سرخ نگه دارند وگرنه چه کسی امورات اصلی زندگیش را بدون هیچ برنامه‌ریزی و پشتوانه‌ای، تنها با عجله جلو برده که آنها چندمین *من* باشند؟...
        خلاصه، همین شد که *من* از *من* قطع امید کرد و وقتی فکری به ذهنم خطور می‌کند؛ با طعنه می‌گوید: «هی کوچولو راست ِ کار ِ خودته!...»
         
        *شاهزاده*
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۵۲۲۰ در تاریخ ۱۱ روز پیش در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۲۳ شاعر این مطلب را خوانده اند

        لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)

         ،

        مهدیس رحمانی

         ،

        علی نظری سرمازه

         ،

        ابوالحسن انصاری (الف رها)

         ،

        ساسان نجفی(سراب)

         ،

        رسول دبیر (نافذ)

         ،

        منوچهربابایی

         ،

        محمد گلی ایوری

         ،

        حسین رضایی(آشنا)

         ،

        شاهزاده خانوم

         ،

        شاهین زراعتی رضایی (آرمان)

         ،

        مرتضی میرزادوست

         ،

        نرگس زند (آرامش)

         ،

        محمدحسن پورصالحی

        ،

        محمدرضا آزادبخت

         ،

        حسام رجبی

         ،

        نیره صدری

         ،

        فرشید به گزین

         ،

        بهــاره طـــلایـی زیدی

         ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

        ،

        جواد مهدی پور

         ،

        محمد شریف صادقی

         ،

        الیاس امیرحسنی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۱۹ دقیقه پیش         شاهین زراعتی رضایی (آرمان) شاهین زراعتی رضایی (آرمان)
        ۹ ساعت پیش         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        ۱۰ ساعت پیش         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        دیروز         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        دیروز         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست اا دل سودا زده از غصه دونیم افتادست
        میر حسین سعیدی

        نور جهان روشن از انوار اوست ااا حضرت زهرا که علی یار اوست ااا مادر زینب حسن و هم حسین ااا صاحب کوثر به نبی نور عین ااا روز قیامت همه بَر رای اوست ااا صاحب اذنیست که فرموده دوست
        نادر امینی (امین)

        شها من را اسیر آن نگاه آشنا کن به چشم سرمه کش ها مبتلا کن اگر باران بشوید آن دو چشم سرمه کش را به اشک دیده زهرای اطهر ابتلا کن
        میر حسین سعیدی

        دلی دارم اسیر آن نگاهش ااا خوشا آن که بماند در پناهش ااا که ماندن در بلاها مستحب است ااا بلایی خواهم از او من به راهش
        نادر امینی (امین)

        دلم وصلی زجنس پاکبازان بخواهد به شوق رفتن بسوی درد هجران رابخواهد

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2