پست های وبلاگ

خانم "جوانا بورگهاردت" شاعر آرژانتینی، زاده‌ی سال ۱۹۶۳ میلادی در بوئنوس آیرس است. 
او از سال ۱۹۸۴ در آلمان زندگی می‌کند، و به همراه همسرش آقای "توبیاس بورگهاردت"، مترجم کتاب‌های شعر آمریکای لاتین و زبان‌های اسپانیایی، کاتالانی و پرتغالی است. 
جوانا به‌عنوان شاعر به جشنواره‌‌های مختلف بین‌المللی شعر مدلین، زوریخ، بابل، داکا و... دعوت شده و با همسرش در برگزاری برخی جشنواره‌‌ها همکاری دارد و همچنین به عنوان معلم زبان آلمانی تدریس می‌کند. 
او مشاور چندین مجله‌ی ادبی در آرژانتین است، و اشعارش به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، بنگالی، عربی، سوئدی و فرانسوی ترجمه شده است. 
او در سال ۲۰۱۷ جایزه‌ی کاتاک را در داکا‌ی بنگلادش به عنوان قدردانی از فعالیت‌هایش برای گسترش شعر دریافت کرد.

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
[جاده] 
ایستاده به جاده نگاه می‌کند،
هیچ کس نمی‌داند ابتدای راه کجاست و 
کسی هم از انتهای جاده خبر ندارد.
حالا با ‌گام‌های چابک به راه میفتد،
برای رسیدن به هدفی اسطوره‌ای،
با این همه، از ابرها اطاعت می‌کند،
و راه رفته را بر می‌گردد.
یک نفر آرام آرام پیش می‌رود، گام‌هایش 
نه میل رفتن دارند و نه شوق رسیدن،
تنها بیرون می‌رود و باز بر می‌گردد 
او مسیر خودش را دارد و 
ابرها هم مسیر خودشان را.
یکی دارد نگاه می‌کند،
فقط او می‌داند که جاده
عین خیالش هم نیست.

 

گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (صحرا)