پست های وبلاگ

خوش به حال آن زمان

که با شورِ نهان

شادیِ جان

می‌نشستم‌ لبِ گل‌خانه‌ی مهر

و با یک دنیا احساس و عشق

می‌نگریستم به پدر

که نشسته بود

بر آن صندلیِ کنارِ در

یا سرگرم صحبت بود و

بازگوییِ خاطراتی ناب

یا

سرش غرق بود

به خواندنِ کتاب

عکس می‌گرفتم

خاطره می‌ساختم

لحظه‌های نفس‌انگیزِ نهان را

و چای می‌نوشیدم

بهترین چای جهان را...

گاهی آن‌قدر

چای می‌نوشیدم

که پدر می‌گفت:

«میوه بخور به‌جای چای!»

و من می‌خندیدم و باز

چای بود و چای و

حالِ خوشی که بود بر جای...

#زهرا_حکیمی_بافقی
(لحظه‌های دلتنگی)
🌿💔

🌿💔