پست های وبلاگ

.درد.

این چه دردی است در ما ؛ که اگر صدای اذان از گلدسته های مساجد برخیزد، کسی هیچ التفاتی ننماید و در پی کار خویش روان باشد ،که انگار نه انگار صدای منادی یی را شنیده باشد، ولی اگر صدای بانگ و آواز عروسی از پس توی کوچه های نا دیاری هم برخیزد؛ بسیاری را خواهی یافت که با داشتن کار و مشغله ی زندگی، سینه خیزان هم که شده باشد خود را به آن خواهند  رساند .اگر هم با به از دست دادن آبرو و شرفشان هم   باشد .

 

 

البته منظورم عروسی هایی است که از اوامر خدا و رسولش هیچ خبری در آن نیست.وهمه ی  مردم هم که خطاکار نیستند؛ شاید این من خودم خطاکارم؛ که این گونه فکر می کنم. خداوندا؛ ظاهر و باطن مان را اصلاح و یک رو  بگردان.

گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن 

مصلحی تو ، ای تو استاد سخن

(مولانا)

آمین